Zależy mi na nim ale wyczuwam że mu nie odpowiadam

Witam, znam się od jakiegoś czasu z pewnym chłopakiem. Bardzo mi się podoba i chciałabym, żeby nasza znajomość wyszła poza ramy koleżeńskie. Niestety nic na to nie wskazuje - owszem, lubi mnie, mówi, że super ze mną pogadać, ale też da się odczuć, że wolałby kogoś bardziej ekstrawertycznego. Ciągle zachwala przy mnie przebojowe dziewczyny robiące karierę, co mnie, introwertyczkę po przejściach, boli. Czuję się zraniona i niewiele warta.

niech idzie do ekstraweryczki, w siną dal...ty spotkasz innego

Też tak sobie mówię przez cały czas, ale niewiele to daje. Może dlatego, że to już kolejny raz, kiedy ktoś skreśla mnie z powodu introwertyzmu.

zaakceptuj że jesteś introwertyczką, to jest okey, on niech wybiera czy chce, daj mu wolość i wybór, puki jeszcze nie zakochałaś się

Niestety już zdążyłam się zakochać i stąd trudno mi się pogodzić się z tym stanem rzeczy. Oczywiście nie zamierzam zatrzymywać go na siłę, to nie leży w mojej naturze, aczkolwiek cierpieć i porównywać się z tymi jego koleżankami w głębi duszy będę.

Pewnie zwyczajna dupa wołowa a nie introwertyczka

Znajdziesz kogoś kto Cię będzie uwielbiał taką jaka jesteś. Te znajomość sobie odpuść. Facet, który ciągle zawiesza oko na innych nie da Ci tego czego potrzebujesz. Będziesz się przy nim czuć gorsza. Co Ci to da? Poczucie niespełnienia i kompleksy. Najpierw pokochaj sama siebie, a kiedy Ci się uda rozpoznasz, który chłopak będzie dopełnieniem tej miłości, a który będzie tylko pogłębiał Twoje kompleksy. Trzeba nauczyć odmawiać sobie tego na co mamy ochotę, ale co w dłuższej perspektywie nam zaszkodzi.

Chłopak ma prawo mieć swoje preferencje. Jeśli ci na nim bardzo zależy, stań się bardziej otwarta. Wszystko można, tylko trzeba chcieć.

Też jestem introwertykiem i wiem jak to jest gdy chcesz by ktoś zupełnie inny się tobą zainteresował, dłuższy czas temu poznałem cudowną dziewczynę, starałem się jak nigdy a i tak nie wyszło, chodź na początku miałem wrażenie że coś do mnie poczuła, bardzo często ja widuje nawet za często robi mi się od tego gorąco, nie wiem wtedy co mogę jej powiedzieć oprócz cześć, nie potrafię wydukać nawet zdania, i tak męczę się już od dłuższego czasu, raz mi lepiej a raz gorzej, czasami nastawiam się że już mi przeszło, wszystko gra, idę do przodu, ale wystarczy że ją zobaczę i znów cały plan szlag trafia. Na twoim miejscu podszedłbym do tego na chłodno żeby nie cierpieć, bądź sobą, może kiedyś spojrzy na Ciebie z innej perspektywy, albo i ty się odkochasz. Wiem że to trudne, ale musisz wyluzować, zauroczenie to choroba. Przeczytałem kiedyś coś co cały czas podnosi mnie na duchu a mianowicie ,,Jeśli szczęście do Ciebie jeszcze nie przyszło, to znaczy, że jest duże i idzie małymi krokami " TRZYMAJ SIĘ, JEST NAS WIELU