Co o tym myślicie

Jestem rozwódką z dwójką nastoletnich dzieci [16 i 13 lat], pracuję, dzieci otrzymują alimenty [były mąż interesuje się dziećmi], mieszkanie niewielkie, ale własnościowe, nie mam problemów finansowych na zaspokojenie podstawowych potrzeb, a od czasu do czasu jeszcze na nieco na przyjemności starcza [ale bez szału]. Na pewnej turystycznej imprezie poznałam pana, rozwodnik, starszy o 5 lat, zaczęliśmy się spotykać. On ma również 2 dzieci, z byłą żoną nadal prowadzą rodzinną firmę, mimo, że razem nie mieszkają, ich kontakty są częste. Postanowiłam nieco wybadać sytuację, czy mogę się w ten związek zaangażować. I otrzymałam odpowiedź: On jest chętny do podtrzymywania związku[ nie będę pisała o miłych słowach na mój temat], ale na jego zasadach, w których odpowiedział mi również częściowo na to, na co mogę liczyć. - nie planuje zawrzeć ponownego związku małżeńskiego - nie zamierza byłą żonę "wyprowadzić" z rodzinnej firmy - ona się sprawdza, trzyma wszystko twardą ręką - ta firma ma dać chleb ich dzieciom. - cieszył by się abym zamieszkała z nim, moje dzieci mile widziane, ale na 56m2 trudno mieszkać w czwórkę. O większym mieszkaniu nie myśli, duży dom zostawił byłej żonie. Do mnie się nie przeprowadzi, nie dziwię się, jeden z pokoi to tylko półki i książki. - dokładać się do jakichkolwiek opłat za mieszkanie nie muszę, wyżywienie też na jego koszt, o resztę mam się sama martwić. Mam wybór, albo zaakceptować jego warunki, albo urwać znajomość. jest i trzecia możliwość, każde z nas mieszka u siebie i spotykamy się od czasu do czasu, ale pewnie do czasu, aż... Nie ukrywam, facet mi się podoba.

Nowe mieszkanie, ewent. pozbycie sie ksiazek z 1 pokoju.

Spotykanie sie od czasu do czasu mieszkajac osobno jest najgorszym wyjsciem. Wiem z doswiadczenia. To nie przetrwa na dluzsza mete i prowadzi do samych klotni. Uwierz mi. Lepiej juz sie rozstac niz wejsc w taki uklad.

pomyśl o swoich dzieciach lepiej

Warunki same w sobie nie złe, ale źle, że tak to stawia stanowczo, nie dając ci szansy ma współdecydowanie... Jak Ci się podoba zostałabym narazie każde u siebie, jak to będzie "to" to was przyciągnie do siebie. Gdybyś zdecydowała się zamieszkać u niego pod żadnym pozorem nie sprzedawaj mieszkania

Nie poświęcaj się dla dzieci, to jedna z gorszych rzeczy, jakie można zrobić bliskim . Za 5-10 lat oni się usamodzielną a Ty zostaniesz sama. TO JEST TWOJE ŻYCIE.TY JESTEŚ WAŻNA. Nie mówię żeby działać na ich krzywdę, ale myśl o sobie

możesz kalkulować co ci się opłaca jak i on ,podoba ci się ,ja lubię miłość

Czysty,pachnący ale dochodzący. Ja bym wybrala kazdy u siebie.

Poszłabym w opcję nr 3, ale ja nie mam żadnego ciśnienia na posiadanie faceta w domu na co dzień. opcja mieszkania z facetem w tak małym mieszkaniu nie wchodzi w rachubę - zdaje się chciałabyś polepszyć sobie życie, a nie pogorszyć standard? Szczególnie no way jeśli miałabym dwójkę nastolatków w domu. Jeśli jesteś w stanie kontrolować emocje na tyle, żeby nie wsiąknąć w związek, który jest zlepkiem 2 rodzin, ale NIGDY nie będzie stanowił rodziny - zabaw się.

Dla mnie niepokojące jest, że facet tak nie jest skóry do żadnych kompromisów. To źle rokuje.