Czy ten związek ma sens

Od ponad tygodnia spotykam się z dziewczyną z Białorusi. Ja mam 23, ona 22 lat, oboje studiujemy w Warszawie, ja informatyka, ona rachunkowość. Dobrze się nam rozmawia, dobrze się przy niej czuję, ona przy mnie chyba też, generalnie często się spotykamy i bardzo miło spędza nam się razem czas. Niby wszystko pięknie i ładnie ale ostatnio zauważyliśmy że bardzo się od siebie różnimy, nie mamy żadnych wspólnych zainteresowań, poglądy na sprawy fundamentalne (poza religią) czy podejście do życia mamy różne, poza tym ona po studiach, czyli za jakiś rok, ma w planach wyjazd z powrotem na Białoruś i wygląda na to że trudno będzie skłonić ją do zmiany tych planów. Stąd zacząłem się zastanawiać czy w ogóle brnąć w taki związek, który prawdopodobnie nie ma przyszłości, czy nie lepiej wycofać się póki jeszcze jesteśmy na etapie zauroczenia. Ktoś mógłby powiedzieć że głupi jestem że się zastanawiam bo mogę sobie p*****ać, ale nie to jest dla mnie najważniejsze. Szukam dziewczyny do stworzenia razem czegoś poważniejszego niż przelotna znajomość, z czym może być ciężko przy naszej różnicy poglądów na większość spraw, co pewnie będzie generowało problemy i kłótnie w przyszłości. Poza tym mam taki problem że jak już się porządnie zakocham, a ona wyjedzie, to ciężko będzie mi sobie z tym poradzić. I tak zastanawiam się teraz co robić, dać sobie spokój czy jednak spróbować coś z tego stworzyć. Ktoś coś doradzi? Ktoś może ma podobne doświadczenia?

Kiedyś bym się wahałą a dziś bym spróbowała nawet taką znajomosć na odległosć. Może ma to duży sens. a potem w trumnie żałować. Szkoda i szkoda

Jestes super facetem, odpowiedzialnym. Twoje watpliwosci wskazuja na brak wiary w wiez, wiec tak pewnie jest, ze to zauroczenie bez wizji na kontynuacje. Zostancie przyjaciolmi, wytlumacz dziewczynie wszystko, zasluguje na to.

Dzięki za sugestie :) Widzę po niej że ma podobne myśli, jednak czuję że mimo tego wszystkiego jest zdecydowana żeby spróbować, a ja dalej mam mętlik w głowie. Jestem człowiekiem pragmatycznym, zazwyczaj nie daję się ponosić emocjom i staram się kierować w życiu rozumem, który nie widzi w tej relacji przyszłości, jednak z drugiej strony serce podpowiada coś innego...

Bartku,a często się onanizujesz ?

A co to ma do rzeczy?