Piękny dziś dzień

Patrzycie za okno i macie wątpliwości. A jednak! Chyba z godzinę przed budzikiem obudziliśmy się oboje. Przytuliła się do mnie, a ja Ją objąłem, a Ona objęła rączką Słowika ("Decameron" Boccaccia). Zasnęła. Z siłą huraganu wionął we mnie Jej zapach, równy oddech z delikatnym pochrapywaniem. Ciepło Jej ciała przenikało mnie aż do kręgosłupa, a ten Jej oddech na mojej szyi zamieniał się w olbrzymie szczęście w moim sercu. Żaden orgazm temu nie dorówna. Żadnego słowa nie wypowiedziałem ani nawet nie pomyślałem, ale jednak to była modlitwa dziękczynna. Za dar Jej dla mnie. Gdy się ocknęla i rzeczowo powiedziała "chyba pora na nas", to dzień nadal był i jest piękny.