Mam już dość trwania w swoim małżeństwie

nie chce mi się już tłumaczyć, rozmawiać, czekać - mam 45 lat i co raz mniej czasu dla siebie samego .Każdy dzień to walka z własnym ciałem by chciało mnie słuchać - drąży mnie choroba i jestem z nią sam. Druga strona ma duże słowa i małe czyny. Chciałbym poczuć, że nie jestem tylko portfelem ale, że ktoś pobiegnie by walczyć o mnie , by być ze mną . Czy to tak wiele ?

Hej, co u Ciebie? Czy jest lepiej?