Macierzynstwo to pulapka.

Czuje sie jak w pulapce.Moje dziecko ma pobad 3lata i jest HNB od zawsze.Odwoze ja do przedszkola 20km a pozniej kolejne 50km do pracy.Pracuje w gimnazjum z ciezka klasa.Maz odbiera dziecko.Ja jestem w domu ok.17 i dopoki corka nie zasnie jest non stop na mnie uwieszona albo sie drze.Wstaje codziennie o 5 i sie drze.Nie wiem jak mam zyc.Zero czasu dla meza,siebie.Nic z zycia.

Hnb to high need baby? Moja corka byla rozdarta ale jak byla niemowlakiem. A twoje dziecko to już 3 latka ma. A byliście z nia u psychologa ?

Nie bylismy u psycholofa,rozmawialam z przedszkolem i twierdza ze to jeszcze za wczesnie zeby okreslic o co chodzi bo moze bunt trzylatka itp.Ale tak jest od zawsze,kiedy tylko nie spelniam jej oczekiwan albo chce sie np wykapac to jest awantura.Nie moge ugotowac obiadu czy cokolwiek innego. Tak mialam na mysli high need barn.

Rozpiesciliscie ja ponad miare. Nie reaguj na jej darcie sie, odpusc sobie bestresowe wychowanie, czasem klaps

Moja trzylatka jest taka sama. Nie potrafi sie zajac soba nawet na sekunde. Jedyna jej rozrywka jest wspinanie nie na mnie i przytulanie. Ja wymiekam dre sie na nia i mam wszytskiego dosc. Dzien sie zaczyna od wycia i konczy na wyciu. Pozdroawiam Cie i łacze w bolu. Jak chcesz mozemy sie wymienic mailami i pogadac ...

Czemu po prostu nie przyrzniecie niedobremu dziecioro w dupsko? Kiedys nikt by sie z nami nie patyczkowal. Raz wpierdziel, drugi raz i skonczyloby sie wycie i wiszenie

Co za dziwny zbieg okoliczności... corka trudna i mlodziez tez trudna? Hmmm, moze praca z dorastajacymi ludzmi to nie jest twoje powolanie.

Nie chce jej bic.Staram sie byc dobra mama,cierpliwa,rozumiejaca ale juz nie mam sily.Moje dni tez zaczynaja sie i koncza wyciem.Do tego wstawanie w nocy bo koszmar albo cos i od 5znowu jazda.

Wiesz co ja wzielam pare dni urlopu a ona do zlobka tylko po to zeby od niej odpoczac. Unikam jej ostatnio nie chce na nia patrzec naprawde mam dosc. Chcialam miec drugie dziecko zeby sie razem bawily ale nie juz 3 razy poronilam. Nie mam zadnej rodziny bo mieszkam za granica. Od czasu do czasu umawiam sie z innymi mamami i wtedy mam troche wytchnienia. U mnie tyle dobrze ze mam spokojna prace przed komputerem.

Mlodziez trudna w inny sposob,ale byc moze masz racje.Sama juz nie wiem.Jestem zmeczona i skolowana.Chetnie zmienilabym prace na mniej wymagajaca bo dla mnie bycie wychowawca w gimnazjum jest bardzo wymagajace,ale jakos sie nie sklada.

Ja sie chyba nigdy nie zdecyduje na drugie dziecko.

Wiesz komus latwo powiedziec wlej dziecku i bedzie dobrze. To wcale tak nie dziala. Wlalam jej kilka razy i to jeszcze pogorszylo sprawe. Dostaje juz do glowy. Dobrze ze maz lubi sie z nia czasem pobawic

Ja tez mam juz wrazenie ze zaraz zwariuje i skoncze w psychiatryku.

Tak, jasne. Teraz bunt trzylatka, za chwilę bunt pięciolatka, potem bunt siedmiolatka, dziesięciolatka, nastolatka i tak przez całe życie dziecior będzie robił bo będzie chciał i wymuszał wszystko darciem i pyskowaniem.

no własnie, tłumaczycie te swoje rozpuszczone bachorzyska. wpierdziel i juz. a jak nie pomaga, to jeszcze raz i patrzec czy równo puchnie, jakoś kiedyś nie było takich histerii, rodzice radzili sobie z dziećmi i żadne na głowe nie wchodziło. Bo wiedziało, ze wpierdziel od ojca dostanie i pawiana nie strugało drąc się i wieszając na rodzicach