Nadopiekunczy brat

Witam. Opowiem od poczatku. Miedzy moimi dziecmi jest 5 lat roznicy. Moj syn w pewnym momencie mowil non stop,ze czemu nie ma siostry itp a ze akurat staralismy sie o dziecko to mial "prezent". Od razu zaznaczyl,ze bede musiala urodzic 3 dziecko jak bedzie chlopiec..Niby takie gadanie ale jak urodzila sie dziewczynka to on oszalał. Nie odstępował jej na krok,przez kaluże ją przenosił.. Budzila sie nieraz w nocy,miala 3,4 lata a on bral ja do swojego łożka i śpiewal jej. Jako matka,bylam z niego dumna. Zawsze mu mowilam,ze musi ją chronic,bo jest starszy. Dzis juz sa nastolatkami. I corka skarzy sie,ze brat w szkole ja pilnuje. Raz jakis chlopak ja wyzywal a on dal mu w pysk :-/ Wychowawczyni mowi,ze syn za bardzo wzial sobie do serca obrone siostry. Inna nauczycielka mowi,ze to jest urocze a mi juz braknie sil,bo w domu sa klotnie. Moj maz pracuje w mundurowce,praktycznie sama ich wychowuje.

Jak zacznie bzykać zapomni o siostrze

Ale wiesz że to nie brzmi jak studium "nadopiekuńczości" ale jak choroby psychicznej? Może poszukaj jakiegoś hobby synowi, albo znajdź psychiatrę, jak mu się obiekt inwestowania energii nie zmieni?

Hobby ma. Harcerstwo,szachy,pianino i gitara.

Zapomniałam dodać jeszcze wąchanie majtek swojej siostry wyciągniętych z kosza na brudna bieliznę.

jak znajdzie dziewczynę to mu przejdzie... Ale wtedy siostra będzie zazdrosna. Niby dobrze, że dba o nią ale to już chyba nie jest zdrowa relacja?