Prawda to że spotykamy miłość jak się tego nie spodziewamy

Czy to prawda? Od czego to zależy?

Nie prawda. To tylko takie powiedzonko, które można sobie na dwojako tłumaczyć.

ja tam nie wiem ale parząc na moich rodziców to w ich przypadku się to sprawdziło

To takie samo powiedzenie jak to, że kogoś złego spotka w końcu jakaś kara za jego postępowanie.

Moi rodzice też tak się poznali, tak samo poznała się moja siostra ze swoim mężem. Można by film nakręcić, a i tak widownia by powiedziała, że fabuła naiwna i takie rzeczy tylko w kinie.

A ja w to bardzo wierzę.. Pamiętaj wszystko zaczyna się w naszych głowach :)

Jak się pytam swoich zameznych koleżanek, to one to potwierdzają, mówią, może poznały swoich przyszłych mężów kiedy się zupelnie tego nie spodziewały.

Haha :)

niby tak, moim życiem rządzą przypadki. Trzeba się znaleźć z tą osobą w tym samym miejscu i czasie. Tak poznałam kiedyś męża. Ludzie poznają się w różnych okolicznościach, czasem przez internet. Potem z tego coś wychodzi, albo nie. Kuzynka poszła na kurs prawa jazdy i tam poznała fajnego chłopaka, dużo rozmawiali, chodzili czasem gdzieś razem, koleżeńskie relacje. Potem kontakt się urwał, bo on studiował w Krakowie, ona we Wrocławiu, aż spotkali się przypadkiem na parkingu, zaczęli rozmawiać i tym razem zostali parą, potem małżeństwem. Właściwie większość osób, które mi się zwierzyły, poznały przypadkiem tego, z kim są w związku, wcale nie szukały na siłę. Jedni już całkiem zwątpili, aż nagle ktoś się jednak znalazł, w kim ulokowali uczucie

ludzi zacznijcie myśleć logicznie, bo to masakra co niektórzy wypisują

ja myślę, że tak Miłość swojego życia spotkałem, wtedy kiedy się tego nie spodziewałem. Znajomi wyciągnęli mnie niemal siłą do klubu, nie chciało mi się straszliwie, byłem zmęczony, po wielu dniach pracy, no koszmar, jedyne o czym marzyłem to pójść spać. No i tam go spotkałem, jak się okazało jego też siłą wyciągnął do tego klubu poprzedni facet, który na przepustkę z wojska wyszedł. No i spędziliśmy razem naście lat. Poźniej znowu podobnie, w miejscu którego w życiu bym się nie spodziewał, po poprzednim związku otrząsałem się 3 lata i ani w głowie mi był kolejny. a tu bach!

coś w tym jest :) najczęściej kiedy uda nam się otrząsnąć z poprzedniego związku,zajmiemy się sobą i skupimy na czym innym i wtedy bum...

Coś w tym jest, kolezanka com tydzien chodziła na balety bo chciała koniecznie kogoś poznać, a moja druga koleżanka raz tylko poszła do tego klubu i to tylko dlatego że inna koleżanka ja wyciągnęła. Tam poznała swojego obecnego męża, on z kolei wcale nie chodził do dyskotek, ale kolega z liceum mial tam kawalerski.

puknijcie się głowę chyba nikt nie zyje w ten sposób, że bez przerwy myśli o spotkaniu miłości, a jeśli ktoś tak robi to znaczy, że ma obsesje i należy go leczyć nie ma mowy o czymś takim jak przypadkowo spotkać miłość

To znaczy ja miłości szukałam b. aktywnie ale akurat zwiazalam się z facetem z którym umowilam się na kawę z irytacji fatygantami ;) i który mi się nie podobał na zdjęciu i był za młody :) a on umówił sie ze mną z irytacji poziomem kobiet :D

Nie znam nikogo kto by aktywnie szukał i znalazł. Zwykle znajdowali ci co nie szukali.

Nie wiem, jeszcze nie spotkałam miłości choć usilnie jej szukałam.

Tak , przypadek i od razu wielka milosc , tak była ladna, Potem razem , wiele lat

A jak się nie wychodzi z domu na różne takie spotkania towarzyskie czy imprezy to można znaleźć dziewczynę np. w sklepie czy na przystanku?

Wszedzie mozesz znalezc , ale wiadomo , wiecej miejsc , wiecej mozliwosci Ja cudownego czlowieka poznalem w autobusie jadac do pracy Pozniej kilka słow , rozmowa .. ludzie automatycznie sie gdzies przyciagaja , wyczuwaja

U mnie się sprawdziło. Bylam niesmiała, w obecności chlopaków bylam sparaliżowana, nie balowalam i nie mialam żadnej okazji do poznania milości swojego życia. Na 16 urodziny dostalam telefon komorkowy, potem jakoś splot wypadkow spowodował, że chwilę smsowalam z jakimś chłopakiem, ale byl chamem i prostakiem więc kazalam mu spadać na drzewo. On w odwecie dał moj numer swojemu kumplowi by ten porobil sobie ze mnie jaja i tak właśnir poznalam swojego przyszłego meża. Zanim sie odważylam z nim spotkać smsowalismy 1,5 roku, a bylo to w czasach gdy smsy byly bo 29 groszy :D Happy end jest taki, że jesteśmy prawie 10 lat po ślubie i mamy dwójkę dzieci. Wracajac do pytania tytulowego... TAK. Do mnie przyszla miłość gdy sie jej nie spodziewalam i znalazla mnie zamkniętą w swoim pokoju jak na 100% odludka przystalo.

Mozna też wyruszyc na poszukiwanie milosci , musze sie w koncu zakochac , ale to nie to samo , wieksze błedy sie popelnia , sprawdzone

Ja szukalam, wyjazdy, wycieczki, kluby, kursy, siłownia, rowery, angielski, dyskoteki, znajomi, portale internetowe o tematyce matrymonialnej, różne fora tematyczne i nic to zupełnie nie dało. Potem najzwyczajniej w świecie sobie odpuściłam, bo mnie to zwyczajnie już zmeczylo i dałam sobie spokój. I tez nikogo nie poznałam. Ale ja mam do d**y wygląd i nie fajny charakter. Nad jednym i drugim, pracuje, ale wszystkiego przecież nie zmienię. Na 2018 życzyłabym sobie żyć w zgodzie ze sobą i polubić siebie. Na miłość nie liczę, ale chciała bym mieć wokół siebie dobrych ludzi na których można polegać i z którymi dobrże się czuje. I ten charakter poprawic-to już koniecznie!

Czyli wystarczy zmienic jedna z rzeczy i okey

miłosc jest darem boga a szatan daje tylko zauroczenie

Zgadzam się z powyższymi wypowiedziami :) ludzie którzy aktywnie szukają, może i coś znajdują ale na ogół to "związki" wymuszone, bez przyszłości, bez chemii... znam mnóstwo przypadków ludzi, którzy całkowicoe spontanicznie i przypadkowo znalazły miłość życia bądź niezwykłą i wielką miłość, wierzę w przeznaczenie

A co jeśli komuś jest przeznaczone życie samemu, a on o tym nie wie i ciągle ma nadzieję?

To ja pisałam o 16:48. Odpowiadajac na Twoje pytanie, coz - ja mam bardzo podobnie, czuje, ze moge byc skazana na samotnosc, bo czegokolwiek bym nie robila (probowalam szukac i pozniej dalam sobie z tym spokoj) to w samotnosci musze sie meczyc caly czas... ale też z drugiej strony może nie ma co jeszcze tak dzielic skory na niedzwiedziu, bo niektorzy bardzo pozno znajdowali milosc

Wcześniej pisałam, że ja tak aktywnie szukałam, jakieś kursy, aktywności, znajomi, wychodziłam z nimi nawet, jak nie miałam ochoty i chciałam posiedzieć w domu. Nic to nie dało. A teraz zwyczajnie mi się nie chce. Może ja mam być sama, cokolwiek bym nie zrobila i tak będę sama.

Coz, niektorzy musza byc caly czas sami, zeby inni mogli miec partnera za partnerem, rownowaga w przyrodzie musi byc... tak sobie to ze smutkiem tlumacze