Mam dziwne przeczucie, ze nie zostalo mi duzo czasu

Odkad pamietam zylam pelnia zycia, szlam swoja droga, czulam ze szybko musze przezyc to zycie i czasami nie rozumialam tego ale to bylo jak wewnetrzny przymus, kiedy chcialam zwolnic zawsze czulam tak jakby cos mowilo : nie zatrzymuj sie, lec dalej jakies 2 lata temu juz czulam ze jeszcze troche i sie pozegnam z zyciem, w miedzyczasie zdazylam sie jeszcze wiele nauczyc,to przypadek, ale akurat tyle sie wydarzylo w moim zyciu ze wynioslam duzo nauki, zmarl tez moj przyjaciel a zawsze mowilismy sobie ze jestesmy jak 2 krople wody i jak jednego zabraknie to drugi tez umrze, wiem ze to smiesznie brzmi ale mam dobra intuicje i wiele rzeczy wyczulam z dokladnoscia, ech ostatnio cos mnie natchnelo i zycie mi przelecialo przed oczami, ale co dziwne nie czuje strachu, nie bronie sie rekoma i nogami, co ma byc to bedzie, szkoda ze tak mlodo ale mam nadzieje ze sie myle,

Takie obawy ma kazdy, od czasu do czasu. Jezeli przybieraja juz forme leku paralizujacego zycie to jest to forma depresji, u Ciebie wywolana przez smierc bliskiej osoby. Jezeli sama sie z tym nie uporasz w okresie zaloby po utracie bliskiego to zwroc sie do lekarza.

Dziekuje. Ja mialam po raz pierwszy tak 2 lata temu a przyjaciel zmarl niecaly rok temu wiec to chyba nie mialo wplywu.

ile masz lat, na co zmarl?

Na raka, ja 22