Czasami myślę, że coś ze mną nie tak chodzi o uczucia.

Jak się zakocham, to zamiast podejść, zarwać od razu, ja się czaje, patrzę itp. I tak naprawdę jak nie widzę odwzajemnienia to odpuszczam, ale jak je zauważe, a tak jest prawie zawsze więc kobiety się chyba łapią na ten sposób, to też zamiast podejść się blokuje, bo boje się kosza. Zwłaszcza gdy wiem, że będziemy się widywać. Ale mniejsza o to ua chyba czerpie jakaś satysfakcję z tego myślenia o tej osobie, zatracam się w tym, przysłania mi to cały świat, mimo że to dołujące, bo wtedy pojawia się tęsknota, pragnienie kontaktu, to ja dalej nie potrafię podejść zaprosić na randke. Nie wiem co ze mną nie tak?

Po prostu brak wiary w siebie i strach przed odrzuceniem, to Cię blokuje.

Jestem kobietą i mam tak samo, przy facetach nie w moim typie jestem duszą towarzystwa. Gdy jest w towarzystwie mężczyzny który mi się podoba to nagle się blokuje, robię głupia i nieśmiała.

Reduktor tłuszczu już w Polsce, sprawdź ile możesz zrzucić...

Też tak mam. Ale jest lekki progres. Kiedyś rozmawiałam z chłopakami tylko glupszmi od siebie, bo nie zalezalo mi co myślą. Od chłopaków głupich, ale lubianych czułam sie gorsza. Bo mialam kompleksy. Teraz jest progres, bo mam nawet kolegów. A wcześniej bałam się, ze ci ludzie myślą, ze jestem brzydka i tak jakby nie mogę z nimi rozmawiać, bo jestem brzydka. Teraz to śmieszne, ale zarazem straszne. Przez dłuższy czas walczyłam ze sobą i nie wiem, jak to teraz bedzie wyglądało, gdy sie zaurocze. Jeszcze rok temu nie potrafiłam dluzej spojrzeć na mój obiekt westchnień, a co dopiero sie uśmiechnąć. Wymyślalam tez historyjki z tą osobą i przez to tez bałam sie uśmiechnąć, bo nie widziałam, czy chce być z ta osoba. A przecież uśmiech nic nie znaczy i i tak trzeba sie najpierw poznać XD. Ale pamiętaj - kiedy odnajdziesz siebie, odnajdziesz miłość, bo to to samo. Gdzieś tam w głębi być może boisz się. Musisz sie z tym sama uporać. Nie buduj związku, gdy jesteś niepewna i nie czujesz się do końca dobrze ze sobą.