Jestem rozzalona postawa byłego partnera

Mój syn ma 13lat, dzisiaj w Czechach zdobył srebrny medal w taekwondo. I wiecie co? Jego biologiczny ojciec dowiedział się o tym z fb, z oficjalnej strony stowarzyszenia,udostępnił post i Wielce opisuje,jaki to dumny. On nawet nie wiedział,że syn tam jedzie. Kilka ładnych lat temu totalnie wycofal się z naszego życia. Płacił tylko alimenty, nie odwiedzał syna. Syn trenuje już 8lat. Zaczęło się niewinnie,od zabawy,jako forma spędzania wolnego czasu. Okazało się szybko,że ma do tego dryg. I co ? Wozilam go na treningi,na zmianę z mezem, poświęcalismy weekendy, organizowalismy życie tak,żeby dopasować się do treningów. Niejednokrotnie prosilam biologicznego ojca,żeby zawiózł syna,zawsze było milion wymówek. Wiecznie musialam należący na odwiedziny,które tez odbywaly się raz na pol roku, mimo że mieszka od nad 50km. I co? Teraz wielki tata? No mam takiego nerwa,że szok. Z synem na zawody pojechał mój mąż, syn jest w niego wpatrzony,ma go za wzór i cieszę się,że Maz kocha go jak swoje biologiczne dziecko. Echhh musialam się wygadać

Tak czasem bywa że drugą osobę docenia sie po czasie :D

https://www.youtube.com/watch?v=MVH0mQoCrjE Słucham tego fimu i nie mogę opanować się. Posłuchajnie sobie tego dziewczyny i napiszcie czy to normalne, że czuje się tak podniecona. Czy na was też to tak działa. Nie mogę przestać

Widocznie rzeczywiście jest dumny, tego mu nie zabronisz. Trzeba było mu powiedzieć o zawodach, może akurat by pojechał. Dwoje dorosłych ludzi, a brakuje im języka w gębie aby sie porozumieć. Chryste panie. ..

W sumie to dobrze, że ojciec biologiczny jest dumny z syna i chwali się jego sukcesami. Widać, że interesuje się tym, co robi syn, skoro śledził jego sukcesy na stronie klubu. Rozumiem trochę Twoje rozgoryczenie, ale nigdy nie jest dość osób, które kochają dziecko. Nawet, jeśli facet jest kiepskim ojcem, jeśli nie angażuje się z życie syna... to mimo wszystko lepiej, że cieszy się z jego sukcesu niż by mu to miało być obojętne.