czy to, ze ktos sie stresuje jest jakos strasznie irytujace

mam tak czasem, ze przy jakichs prezentacjach zaczna trzasc mi sie rece, zjadam wyrazy, zapominam co mam powiedzie. Zdarzylo sie, ze potem nauczyciel/wykladowca czepial sie mnie, robil mini zajecia z serii "oto jak nie powinniscie sie prezentowac" podczas gdy ja stalam i kwitnelam na widoku. Czasem zle znosze bliskosc ludzi, ktorzy siedza tuz przy mnie, czuje nadchodzacy atak paniki i tez boje sie, ze zaczne sie trzasc. Widze nieraz, ze ludzie uwazaja mnie za gorsza, okazuja mi czasem taka poblazliwosc, lekcewazenie, brak szacunku. Nic na to nie poradze i musze sie pogodzic. Boje sie jedynie, jak to bedzie w przyszlosci... jak bedzie z praca gdy tak mam. Bylam na jednej rozmowie, podczas ktorej osoba przygladajaca sie rozmowie czepiala sie mojego glosu i mialam wrazenie, ze wzbudzam wielka zlosc. Lecze sie oczywiscie, ale nie widze narazie super efektow. Mam dosc...

To jest irytujące, kiedy dorosła osoba zachowuje się jak roztrzęsiony przedszkolak. W pracy zazwyczaj konieczna jest odporność na stres, jeśli kandydat ma duże problemy na rozmowie kwalifikacyjnej to po co go zatrudniać?

tak mysle, ze praca fizyczna jest dla mnie, mimo ze studiuje taka na magazynie np juz mam jakies doswiadczenie w tym Juz widze mine rodzicow i ich komentarze, ludzie pewnie beda mysleli cos w stylu "studentka, srala wyzej niz d**e ma a skonczyla w takim miejscu dobrze jej tak" przy ludziach nie moge czesto wytrzymac... tzn zalezy jacy, ale czesto trafiam na jakies nieprzyjemnosci.

ma ktos moze podobnie..?

jak tak zyc. odechciewa sie.