byłam głupia całe zycie, przeciez ludzie się wiążą głównie dla seksu

to ich pcha w związki, a ja myślałam, że najpierw ma być jakaś duchowa więź, porozumienie dusz, przyjaźń a teraz widzę, że ludzie zupełnie tak nie robią, najpierw ktoś im się musi podobać, muszą czuć pożądanie, potem zbliżenie a potem nastepuje poznawanie się dopasowywanie sie w tych oparach hormonów i niektóre pary przetrwaja ,inne nie a ja próbowałam odwrotnie i dlatego nic mi nie wychodziło, najpierw chciałam poznać duszę i nie patrzeć zbyt na wygląd teraz wiem, że hormony zakochania robią cała robotę i wtedy przyzwyczajamy sie do różnych cech tej osoby i potem je akceptujemy, a nie dlatego, że te osoby rzeczywiście są mądre czy fajne a ja najpierw dusza, czekanie z seksem i facet ucieka, bo ma dość takiej platonicznej znajomości jednak te instynkty są po coś, bez nich nie byłoby rodzin, i ogólnie całej ludzkości a dusza to rzecz poetów :(

no wlasnie ciekawe ile procentowo osob wchodzi w zwiazki w ktory sposob a ty probowalas juz zaczynac od seksu?

a ja właśnie wolę zaczynać od przyjaźni, seks to tylko z miłości (jestem M.)

Autorko, związki oparte na miłości dwóch dusz istnieją. Ja jestem w takim związku i jestem dowodem na to. Szukaj swojej bliźniaczej duszy, swojego twin flames. W moim przypadku związek zaczął się przyjaźnią i nadal jesteśmy dla siebie przyjaciółmi, pomimo obecności dziecka i przeżytego sztażu. Też kiedyś nie wierzyłam że takie związki istnieją, ale kednak się myliłam. Związek oparty na przyjaźni jest silniejszy od tego opartego na seksie, ponieważ po kilku latach w związku ludzie oddalają się od siebie i spędzają ze sobą coraz mniej czasu, łączy ich wtedy tylko seks, który jest raczej fizycznym odreagowaniem niż duchową rozkoszą. A w związkach opartych na przyjaźni (miłości dusz) nawet jeśli któreś z nas nie będzie zdolne do współżycia np połóg, ciąża, operacja itp to nadal mamy mnóstwo powodów do spędzania czasu razem.

tylko trudno przekonac faceta do przyjaźnienia się,m bo oni wszyscy są strasznie nastawienie na romanse od razu

ja ze swoją żoną znaliśmy się praktycznie od dziecka. Każde z nas chodziło własnymi drogami, aż w końcu coś na imprezie pchneło nas ku sobie. Wspólny taniec, potem kino, jakieś wspólne gotowanie obiadu, spacery, rozmowy itp. Po miesiącu mieliśmy ustaloną datę ślubu. Seks oczywiście przypieczętował tą decyzię. Od tamtej pory mineło 30 lat, a ja kocham żomkę z każdym dniem bardziej. Z tego co widzę to ona też. Tylko do tanga trzeba dwojga.

Faceci którzy są skłonni sie przyjaźnić a nie obrażać, że od razu nie ma jakiegoś romansu to WYJĄTKI. Na mnie już chyba 4 sie poobrażało, bo ja potrzebuję czasu, bo nie wiem, bo muszę dobrze poznać. A oni? Im szkoda czasu. Oni się nie czują docenieni, powinnam od razu się na nich rzucać. Tacy są dzisiejsi faceci, zwłaszcza po 30stce, szkoda im czasu na normalne budowanie relacji.

"panny"? tak mówią jacyś dziadkowie przedwojenni

Taka nasza natura.Wiążemy sie by gatunek przetrwal.Czyli chemia nich,geny faceta nam pasują, wizualnie nad pociąga, zapach i chemia też robią swoje.A potem dopiero się poznajemy ;)

Tylko ze dla samego seksu wcale nie trzeba się z nikim wiązać. Ludzie są wygodni. Chociaż nie rozumiem co to za wygoda żyć pod jednym dachem i uzerac się z kimś kogo tak naprawdę w pełni się nie akceptuje.

jaka ze mnie frajerka, że próbowałam pokochać kogoś za dusze a on potem tak mi sie odwdzięczał niecierpliwością "kiedy całowanie, kiedy seks"? jedni byli w tym subtelni i odchodzili smutni a inni wręcz chamscy co mi się ubzdurało, ze ludzie są tak uduchowieni jak ja? jestem wyjątkiem, który za bardzo bujał w obłokach, jak ja mogłam wymagać od samców głębokiego porozumeinia dusz jak oni głównie słuchaja penisa? nawet ci inteligentni

a każdemu sie należy dziewczyna? ja nie mam męża i zamiast jęczeć, że żaden mi się nie oświadcza to zastanawiam się jakie są moje błędy ty też sie zastanów dlaczego warto z toba być