przyjaciółki

Jestem mamą dwójki dzieci. Zawsze miałam problem, że za bardzo angazowalam się w przyjaźnie. Przyjaznilam sie z 2 dziewczynami (od dziecka w jednej piaskownicy). Ka pierwsza zostałam matką, później byla ,, J" no i gdy zaszła w ciąże bardzo się zblizylylysmy , chociaż mieszka daleko to byl codzienny kontakt. Caly czas ją wspieralam w kryzysach przy niemowleciu, jak mogę doradzalam. Po 6,7 miesiącach jakaś jej znajoma również zaszła w ciąże i poczułam się jak bym już potrzebna nie była (rzadszy kontakt inicjowany przeze mnie), nagle moje metody , rady sie fla niej głupie stały (wcześniej z każdą p*****la dzwoniła i robiła jak jej doradzalam), nieważne, kontakty się rozluznily (została dla mnie koleżanka). Noe miałam za złe (przykro mi tylko było) bo woedzialam ze jeszcze jest ,, R". ,, R" poznała faceta (starszy, mieszkający z rodzicami, bez perspektyw na prace, podnoszący na nią rękę), doradzalam jej ten związek ale na zakochanie sie nic nie poradzi. Wczoraj ,, R" dzwoni i mówi że jest w ciąży (ona myszka u dziadków, również bez pracy) , pogratulowalam jej ale się zmartwilam i zapytalam co dalej, stwoerdzila że slcos wynajmą i będzie dobrze, no ok. Mówi do mnie ze przez te 9 miesięcy będzie miała mnóstwo pytań, trochę się boje , że będzie jak z ,, J". Jak będę potrzebna to będę super przyjaciółka , a później ... za dwa tygodnie moj ślub (,, R" jest moją świadkowa) dosyć sporo obowiązkow jej przydzielilam. Jak mam się zachować? Mam z niej zdjąć obowiązki i zająć się sama czy doprowadzić sprawę do końca ? No i czy ograniczyć kontakt by się później nie rozczarować jak z ,, J" ?

Nie oczekuj od przyjaciółki, że będzie Twoją własnością. To normalne, że w natłoku obowiązków macie słabszy kontakt. Jeżeli chcesz, możesz ją wspierać ale jakiekolwiek próby wymuszenia czegokolwiek zakończą się klęską. Powód jest oczywisty - będzie słuchać kogoś z kim spędza więcej czasu, a nie jesteś to Ty.