Dlaczego pozwalacie swoim dzieciom zabijać małe żyjątka na spacerach?

Bardzo często widzę, że kilkuletnie dzieci bez zastanowienia zabijają na spacerach mrówki, pająki, ślimaki itd i mają na to przyzwolenie rodziców. Dlaczego rodzice nie reagują? Rozumiem, że ktoś zabije komara, albo pająka we własnym w domu, ale pozwalanie dzieciom na zabijanie mrówek, pająków, pszczół na dworze jest nienormalne. To jest zupełnie bezsensowne i tylko dla samej przyjemności zabicia. Nie uczycie dzieci szacunku do przyrody? Gdzie jak nie na łąkach i chodnikach mają być mrówki? Dziś Wasze dzieci depczą ślimaki, za kilka lat będą się znęcać nad kotami i psami. Kto jak nie rodzice ma uczyć dzieci, że nie należy męczyć zwierząt i nie ważne czy to jest ślimak czy pies. Nie uczycie dzieci empatii i szacunku do życia? Dlaczego?

Że niektóre dzieci tak robią, można zrozumieć, bo dzieci próbują przeróżnych rzeczy, ale ze rodzice nie reagują i nie uczą dziec***ewnych zachowań – przykre. Od tego jesteśmy aby wskazać dziecku co dobre a co złe. Nienormalne dla mnie jest to że rodzice nie uczą dzieci że tak nie można, że nie tedy droga.

Dorośli dają na takie zachowanie ciche przyzwolenie, a potem się dziwią, dlaczego ich dzieci zachowują się agresywnie wobec słabszych. W ogóle zwróćcie uwagę na pewną rzecz, która własnie mnie zastanowiła. Dziecko ciągnie kota za ogon. Co najczęściej może usłyszeć od matki? "Nie ciągnij kota, bo cię podrapie", a nie "nie ciągnij kota, bo go to boli". Kiedyś w moim mieście szkolne dziecko rozdeptało gołębia. Pewnie gdy było mniejsze deptało ślimaki. Od czegoś zawsze się zaczyna.

17:12 Ciekawe spostrzeżenie z tym kotem. Komentarz rodziców jest niesłychanie ważny od najmłodszych lat.

Ode mnie takie dziecko od razu dostaje w łeb. Żeby DOŚWIADCZYŁO EMPIRYCZNIE że kota boli. Ja swoje dziecko uczę miłości do przyrody bo sama ją kocham.

Moje dziecko ma 3 lata i od początku ma tłumaczone, ze nie wolno robić krzywdy żywym stworzeniom. Zresztą doskonale to wie, bo zarówno w domu, jak i w rodzinie mamy psy. Na spacerach lubi obserwować mrówki, jakieś tam robaczki, dziś ubolewal nad martwą żaba, a później obserwował dzdzownice w ogródku, ale to wszystko wynika nie tylko z ciekawości świata, ale i z tego na co my mu pozwalamy.

Nie my tego nie uczymy. Tylko ty jesteś wyjątkiem bo tylko ty jesteś autorka. My uczymy zabijać.

No straszne, biedne robaczki... Co z tego jak i tak los tych paskudztw jest przesądzony?! Pszczół nie da się już uratować, przeciwko mrówkom w miastach prowadzone są masowe opryski, itp itd.

Oczywiście, pszczół nie da się uratować, to he dobijajmy, a co tam!

Nasz los też prawie przesądzony, tak jak i tych mrówek. Globalne ocieplenie, kończące się surowce, mozliwosc wojny atomowej w sumie i tak pójdziemy do piachu, to może zdeptamy Ciebie lub Twoich podopiecznych? :)

ość dziś No straszne, biedne robaczki... Co z tego jak i tak los tych paskudztw jest przesądzony?! xx Nie masz pojecia o ekosystemie..ani swiadomosci, ze tez jesteś jego częścia.. bo tez jesteś takim paskudnym robaczkiem..podlegasz takim samym prawom. I zabijasz sama siebie..

Jakim ułomem trzeba być aby porównywać człowieka ze zwierzętami w odniesieniu do wartości życia? Jakaś mutacja syndromu bambi?

Debilu, bez takich pszczół twoja marna egzystencja zako czy się szybciej, niż ci się wydaje

Prędzej jakim ulomem trzeba być aby uważać swoje istnienie za ważniejsze od innych. Jesteś jednym z wielu gatunków na tej ziemi, jak ktoś wyżej napisal, żyjącym w ekosystemie więc szanuj inne gatunki ;)

"bez takich pszczół twoja marna egzystencja zako czy się szybciej, niż ci się wydaje" x A tere-fere :D Zespoły badawcze z Korei Płd, Chin i Japonii są na bardzo zaawansowanym etapie prac nad robo-pszczołami. I co teraz? SZACH-MAT!

W Japonii pszczoły już dawno temu przekroczyły próg wymarcia i co, kraj jakoś nie upadł a jest wręcz odwrotnie - rozwija się dalej. Po prostu pszczoły zostały zastąpione ludźmi i maszynami.

Technologia nie wyprze całkowicie ani nie zastąpi naturalnych procesów, zachodzących w naturze, nawet o tym nie marz

A przepraszam, pomyłka. Nie Japonia a Chiny.

Okay, idź wybij pszczoły, bo masz taki kaprys, a potem z********ac zapylac rośliny, żebyś miała co do gęby włożyć!

Przykład Chin oraz całej Azji pokazuje coś innego.

I nie stawiaj tu za przykład Chin- najbardziej sadystyczbego kraju wobec zwierząt

Każdy kraj prowadzi jakieś sadystyczne badania na zwierzętach, np Polskie uczelnie specjalizują się w badaniach nad układem nerwowym oposów krótkoogonowych. Badania te polegają na łamaniu kręgosłupów płodom tych zwierzą, ponieważ monodelf szary potrafi zregenerować zerwany rdzeń kręgowy. Któryś z uniwersytet w Warszawie miesięcznie wyrzuca całe kontenery martwych albo kalekich oposów, jak idziesz do sklepu zoologicznego i widzisz gdzieś oposa krótkoogonowego to jest bardziej niż pewne, że to taki "odpad" po badaniach.

Nie rozumiem niektórych osób. Po prostu, tak zwyczajnie, nie należy krzywdzić żywych stworzeń, bo taki mamy kaprys. Już pomijam to, że pszczoły, mrówki, pająki itd to są bardzo pożyteczne stworzenia i żadne małe robociki nigdy ich nie zastąpią (takie myślenie to jest taka nasza ludzka arogancja -może stwórzmy jeszcze drzewa roboty), ale przede wszystkim dzieci należy uczyć, że nie wolno ot tak sobie zabijać i męczyć zwierząt, że to jest złe. Dzieci należy uczyć, że słabszych się broni, że przyrodę się szanuje, a nie że można zabijać wszystko co małe, a później popychać kolegę w klasie -bo też jest mniejszy. To jakiego podejścia uczymy dzieci wobec zwierząt (także tych najmniejszych) przekłada się na wiele innych sfer, na to czy dziecko wykształci w sobie empatię, a to rzutuje na to jak później traktuje słabsze dzieci, osoby starsze, inwalidów itd. Tego wszystkiego uczy się od podstaw. Normalne jest, gdy dziecko kucnie przy mrowisku i obserwuje prace mrówek, nienormalne jest, gdy zaczyna je deptać. Dziecku nigdy, przenigdy nie można dawać przyzwolenia na zabijanie i męczenie. Skąd tyle starszych dzieci męczących zwierzęta, przypalających np. papierosem ptaki, obdzierających koty ze skóry? To są te dzieci, którym rodzice pozwalali zabijać pszczoły i ślimaki. To jest chore, dawać przyzwolenie na coś takiego.

gość dziś też o tym pomyślałam. Chiny to nie jest dobry przykład. Tam to nawet potrafili wymyślić biżuterię i breloczki z żywych zwierząt. http://www.newsweek.pl/swiat/bizuteria-z-zywymi-zwierzetami-hitem-w-chinach-protesty-newsweek-pl,artykuly,277244,1.html Albo dla ozdoby np. umieszczono kiedyś niedźwiedzia w akwarium w centrum handlowym https://tvnmeteo.tvn24.pl/informacje-pogoda/swiat,27/najsmutniejszy-niedzwiedz-polarny-na-swiecie-jest-wieziony-w-chinskim-centrum-handlowym,207600,1,0.html To są właśnie przykłady braku empatii i szacunku do przyrody.

kolejna nawiedzona "eko-sreko"

Lepiej eko sreko niż Sado - terro ;)

A czym się różni życie pająka i komara od życia mrówki czy ślimaka? Jesteś bogiem że wartosciujesz ich egzystencje? Hipokryzja.

brawo autorko, ludzie myślą że zycie takiej mrowki sie nie liczy bo jest mala a to przeciez stworzenie jak każde, mnie tez to denerwuje. Jestem nauczycielka w szkole, na przerwie dzieci z 6 klasy zabily pająka, ot tak sobie, takiego małego. Zalamalam sie wtedy jakie dzieci sa bezduszne i jeszcze sie smieja.....

Jak usiądzie na tobie komar to masz go nie zabijać! Tak samo jak bakterii z WC. One też chcą żyć! Rozumiesz!

Respektuję prawa przyrody- zwierzęta zabijają inne kiedy chcą je zjeść, kiedy walczą o swoje teretorium, kiedy inne im szkodzą, kiedy czują się zagrożone... Jem zabijane zwierzęta (ba, ryby własnoręcznie zabijam), chociaż na ile mogę- troszczę się o to żeby były to zwierzęta hodowane w dobrych warunkach. Bez większych dylematów moralnych pozbywałam się z domu moli spożywczych i mrówek, o komarach nie mówiąc. Podobnie zabijam komary czy kleszcze będąc w plenerze. Nie pozwalam dziecku skrzywidzić bez powodu żadnego żywego stworzenia, od pająka w domu po kota sąsiadów. Aczkolwiek nie powiedziałabym mu słowa gdyby tenże kot wszedł do jego domku na drzewie i próbował go podrapać, a on by go przegonił/uderzył. Nigdy nie pozwalałam i nie pozwolę na zdeptanie ślimaka, zniszczenie mrowiska czy złośliwe deptanie po mrówkach, nawet na gonienie gołębi dla zabawy (chociaż szczerze nie znoszę tych latających szczurów) kiedy jesteśmy na spacerze. Na moim terenie- bez większych skrupułów posypuję ścieżki solą żeby ślimaki nie weszły (sporo przy tym ginie), pozwalam strzelać z kapiszonów do ptaków objadających owoce, truję szczury. Generalnie uznaję że wszyscy- i my, i zwierzęta, jesteśmy żywymi istotami. Niczego i nikogo nie wolno zabijać czy niszczyć bez potrzeby. Dotyczy to przyrody w każdym zakresie. A potrzeba musi być silnie uzasadniona.