Mój facet mnie zostawił w chorobie

Mnie facet zostawił w cieżkiej depresji, wiadomo nie było obiadu, sexu, porządku. Mówiłam -chodzmy razem do psychitry, on ci wyjaśni że ja nie robietego specjalnie, ze to minie. Śmiał się, nazywał leniem, brudasem i asexem. Odszedł, nie płakałam, bo mój stan mi nie pozwalał na przezywanie jakichkolwiek emocji. Długo się zbierałąm z tej depresji )( nie mylić ze zbieraniem sie z zawodu miłosnego), ale po dwóch latach znów byłam piekną , seksowną zadbana kobietą. On chciał wracać , przepraszał, mówił że nie rozumiał, że kochał cały czas. Powiedziałam żeby spitalał w podskokach bo nie chce sobie ręki skazić waląc go w ten durny, fałszywy ryj. Dzisiaj mam cudownego meża, planujemy dziecko, a on ma jakąś grubą starszą kobietę z tustymi włosami i dwójka dzieci. Mieszakmy na jednym osiedlu, widzę jak mu głupio gdy sie spotykamy w sklepie czy na spacerze z psami. Życie. Ty tez wyjdziesz z choroby i podziekujesz losowi za tę lekcję.

Mój też mnie zostawił w depresji , chłopak mojej kuzynki znalazł sobie inną jak leżała w śpiączce kilka dni , faceci mają znacznie niższy próg empatii z ich strony nie można spodziewać się wielkiego szczerego uczucia , to kobiety są obdarzone wysoka zdolnością współczucia ,matka natura wyposazyla kobiety w to żeby dobrze opiekowaly się potomstwem

Często tak jest ze kogoś kochamy ufamy a gdy przychodzą gorsze chwilę to taka osoba pokazuje swoją parszywa mordę , uznaj to za dar od boga kiedy wyzdrowiejesz a tak na pewno będzie , będziesz żyła z czystym kontem bez tego odpadka, może właśnie ten rak mial pokazać ci w życiu kto z tobą zostanie a kto odejdzie , może właśnie w chorobie poznasz miłość życia :) życzę ci wszystkiego najlepszego i będę się za ciebie modlić :)

A może ten facet nie umie się odnaleźć w tej sytuacji,nie wie co ma robić więc uciekł.

Jeśli zechcesz, to możemy poklikać, poznać się dosam otuchy, mój znajomy też ma nowotwór, wiem ile może dać zwykła rozmowa..

Tylko patrzeć, jak to zło do niego wróci.

Nie tylko faceci tak robią. Często najbliższa rodzina odsuwa się w chorobie. Wiedzą że ktoś jest chory a nawet nie pomogą. Mam nadzieję że ich spotka kiedyś to samo i wtedy poczują jak to jest być chorym a do tego samotnym.