Gdy jest gdzieś człowiek jak druga połówka pomarańczy...

Niektórzy tutaj do bólu samotni, niektórzy szczesliwi, a jeszcze inni pogodzeni ze swoim losem...a ja? Co zrobić gdy tego idealnego poznałam za późno, gdy człowiek wie,że oddycha bo musi, bo mija dzień za dniem i jakoś to leci, bo on pisze od kilkunastu lat,że jednak mogę żyć bez powietrza, bo kiedy się żegnamy to zachodzimy w głowę dlaczego tak los z nas zakpił... Wszystko inne jest lepsze niż myśl,że na gdy te idealne połówki pomarańczy nie będą razem... Musiałam to napisać, bo dzisiaj tęsknię jak chyba nigdy w życiu...

Idealna połówka pomarańczy, czyli ktoś taki sam jak ty? Nie zanudzila byś się tak sama ze sobą? Może to siostra bliźniaczka?

Niech zgadne, jesteś kochanka żonatego :D

Sama jestem żoną...