Stresująca praca, chęć posiadania dziecka

Chciałabym aby ktoś spojrzał na to chłodnym okiem. Pracuję od dziewięciu miesięcy w pewnej firmie. Praca w tym miejscu jest na tyle beznadziejna, że dwie współpracownice się zwolniły, a trzecia która jest na macierzyńskim nie ma zamiaru wracać i zostałam ja sama z milionem obowiązków, gdzie szefostwo nawet nie ma pojęcia jakie obowiązki powinno się wykonywać w tej pracy. Egoistyczne i prostackie podejście szefa do pracowników jest nie do zniesienia. Stres, stres, stres, Nie ma stanowiska kierowniczego, kadrowego, typowo handlowego, sprzedawcy i speca od rysunków technicznych, projektów. Zostaje z tym jedna osoba czyli ja, plus dojdą osoby do przyuczenia, które trwa z reguły pół roku i to ja będę musiała wszystkiego je nauczyć. Z drugiej strony studiuję i nagli mnie termin praktyk. Nawet nie wiem jak fizycznie będę w stanie je zrobić. Nie dam rady pogodzić tego z pracą. Nie mam zbyt wiele kontaktów więc ciężko jest z załatwieniem ,,na lewo" Z trzeciej strony, od roku z mężem staramy się o dziecko. I co ja mam robić? Zwolnić się - znaleźć spokojniejszą pracę, odbyć praktykę - i zanim dostanę konkretną umowę, za rok ponowić starania o dziecko, które nie wiadomo ile mi zajmą, a niestety zegar tyka. Czy zostać w tym bagnie, i starać się dalej o dziecko. Chociaż przy tym stresie prędzej osiwieje niż zajdę w ciążę... Pewnie usłyszę, że sama sobie jestem winna. Pewnie tak, ale może ktoś mnie wesprze i wskaże właściwe rozwiązanie. Zostać w tej pracy i czekać na cud, czy pieprzyć to szukać czegoś innego. Po części czuję, że sama sobie odpowiedziałam na to pytanie.

dwie glowne kwestie rzcaja sie w oczy ile masz lat? czy nie mozesz zmienic pracy?

27 lat. Jasne, że mogę zmienić. Ale gdybym po 3 miesiącach w nowej pracy zaszła w ciąże to nie czułabym się z tym dobrze względem pracodawcy...