Dziwna relacja

Hej. Mam 22 lata ogólnie to mam mały kontakt z chłopakami. Jakoś mnie omijają. Może dlatego że mówię to co myślę i nie lubię tłumic w sobie rożnych rzeczy. Jakieś 3 miesiące temu jeden ze znajomych zrobił znaczący krok w moją stronę jednak zaraz się wycofał. Chciałam z nim pogadać o tym jednak on unikał kontaktu. Przez kilka dni nie odzywaliśmy się do siebie jednak później nie miałam wyjścia i musiałam się odezwać. Niby wytłumaczyliśmy sobie jaki mamy na wzajem stosunek do siebie jednak ja nie czuję żeby traktował mnie jak koleżankę lecz jak dziewczynę z którą się spotyka kiedy już żadna nie chce się z nim spotkać. Jest to dla mnie bardzo przykre ponieważ każdego kolegę staram się traktować na równi i po kilku spotkaniach koleżeńskich jakoś nie mam zbednych wyobrażeń. Wolę być chłodną realistka niż marzycielką. Jednak on chyba tego nie rozróżnia i sie mnie boi. Może ktos mi powie jak powinnam z nim porozmawiać

Zbyt zagmatwane. Jak Ci sie podoba to okaz mu to. Badz kobieca, zalotna, ciepla, usmiechnieta. Uwiedz go. Zdobadz.

Nie wiem, po prostu się nie przejmuj, jeżeli tak cię traktuje, to ty powinnaś go tylko lubić a co on sobie myśli to już jest jego sprawa i jego problem. Nie trać energii na kogoś takiego, on widocznie widzi, że ci bardziej zależy, ale cię nie szanuje i jak mu coś w życiu nie wychodzi, to ma do ciebie słabość. Nie licz, że będziesz dla niego ważna, musisz jasno wyznaczyć pewne granice. Nie tłumacz sobie tego w ten sposób, że się ciebie boi, bo nie jesteś otwarta, jakbyś go bardzo interesowała, to to nie byłoby przeszkodą. :) Nie okłamuj się.

16.02 dokladnie. A żeby sobie za dużo nie wyobrażał to zdystansuj się, sama go nie zgaduj i ttaktuj go jak zwykłego znajomego (niezbyt bliskiego). Otwórz się na innych facetów, zainteresuj sie innym. Z tego i tak nic nie będzie.