Jak nie powielać błędów rodziców?

Jak w temacie. Zauważyłam ostatnio, że coraz częściej zachowuję się jak moi rodzice,w szczególności mama. Kocham moich rodziców ale nigdy nie chciałam robić pewnych rzeczy jak oni, a jednak kiedy teraz sama jestem dorosła nie jest to takie proste! Przykład: jestem bierna, szybko odpuszczam, brak mi motywacji "A po co skoro się nie uda" - dokładnie jak tata. Albo krzyczę na swoje dziecko bo się np. wybrudzilo. Dokładnie jak kiedyś moja mama na mnie. Najbardziej w tym wszystkim szkoda mi mojego dziecka i męża. Próbuję z tym walczyć ale to naprawdę trudne,zwykle po fakcie zdaje sobie sprawę że nie powinnam była albo przesadziłam. Chcialabym jakoś sobie pomoc. Na razie znalazłam coś o medytacji i mindfullnes (czy jakoś tak). No i np melisa do picia na uspokojenie. Macie jakieś pomysły? Może sprawdzone? Z góry dzięki.

samokontrola. Co jest bardzo ciężkie, ale daje efekty. Jako dziecko bardzo przeszkadzało mi jak mama krzyczała kiedy coś zepsułam/zgubiłam. Niestety jako osoba dorosła mam ten sam niezdrowy, emocjonalny stosunek do przedmiotów. Więc staram się odpuszać. Nic się nie stanie jak potłucze się kubek, świat się nie zawali jak książka zaleje się wodą. Pracuję też nad innymi swoimi wadami. Np. moi rodzice mają bardzo wredne poczucie humoru którego się od nich nauczyłam i z czym cały czas walczę. Nawet w myślasz krytykuję samą siebie za wredne komentarze względem innych.