Czy sa tu mamy plywaczki lub znajace sie na tym sporcie?

Moje dzieci 10 lat, od dwoch lat chodza na kursy plywania tylko raz w tygodniu, potem na wakacje wysylamy ich na taki plywacki kurs, ktory jest intensywny i z nauczycielami z prawdziwego zdarzenia. Jedno z moich dzieci, ja tak uwazam, nie ma talentu do plywania, widze ze sie stara, i slucha nauczyciela, ale tak jak ja to widze on po prostu nie moze poradzic sobie z cialem, nogi gdzie indziej, rece gdzie indziej, mysle sobie, ze jest ok, bo i tak moim celem jest aby nauczyli sie ladnie plywac sami dla siebie i czerpac z tego przyjemnosc w przyszlosci, mam nadzieje. Wg. mnie corka plywa najladniej i dokladnie. Az tu ostatnio dwoje instrukorow stanelo nad tym niby mniej pojmujacym czy utalentowanym i mowia mi ze on probuje plywac motylkiem, i robi to po prostu pieknie i naturalnie, tak samo od siebie, klaskali mu, staneli nad nim i sie zachwycali. Ja sie az zdziwilam i mysle sobie czego ja nie wiedze co oni widza? Naprawde jestem w szoku, bo oni teraz mu sie blizej przygladaja. Czy jest tu ktos kto by mogl mi wytlumaczyc te detale, lub podeslac mi cos do przeczytania na ten temat? Chcialabym bardzo zrozumiec, bo widze jak na niego trzymaja oko, a on naprawde w tej wodzie wg. mnie wyglada jakby mu sie pomieszaly wszystkie czesci konczyn, choc nauka w szkole i wszystko inne przychodzi mu bardzo latwo, naprawde dziwne.

Ale poco ty to piszesz to da p*****ly

Ten styl plywania tak wyglada.

Z opisu wiele i tak się nie dowiesz. Lepiej zaufać fachowcom i jeżeli dziecko chce się rozwijać w tym kierunku, to zapisać go do klubu pływackiego.

Niech ma przyjemnosc z plywania.Midi ci to byla plywaczka.

(to ja autorka) o tak, raczej stawiam na nauke w szkole a ladne plywanie beda miec jako prezent, ktorego nikt im nie zabierze. No najwyzej wkurza sie ze ich w to wpakowalam i kazalam opanowac ta sztuke i style. Prawda jest jednak taka, ze nawet jakby ktores dziecko mialo talent to po prostu nie jestesmy w stanie finansowo czegos takiego pociagnac. Wiec pozostaje im po prostu nauka plywania. Po drugie, jeden z moich synow wszystkiego czego dotknie to tak jak by byl do tego stworzony. Matematyka, nie ma problemu, pojmuje szybko, nawet nie wiemy, kiedy zaskoczyl wiecej niz program nakazuje, plywania jakos nie chcial, ale odkad powiedzielismy mu ze to dobra rzecz itp. itd. to nagle okazuje sie w tym jakis znowu dobry. Po prostu nie wiemy, ale on wszystko co musi robic to traktuje to chyba powaznie. Nauczyciele w szkole widza w nim przyszlosc. My tez widzimy w domu, ze on nawet zabawkami bawi sie inaczej niz reszta naszych dzieci, ktorym absolutnie nie ujmuje wiedzy czy inteligencji, ale ten jeden syn widac, ze wszystko co robi jest po prostu wyglada inaczej. Oczywiscie, jest energiczny, kolezenski, bawi sie z rowiesnikami tak samo, ale jednak inaczej. No i ma niesamowita pewnosc siebie, ktora ludzie, przypadkowi w sklepie wyczuwaja. Do nauki, ciezko go zagonic, ale jak przyjdzie zrobic prace domowa to 5 gora 10 min i skonczone. Owszem robi bledy, dalej uczy sie, ale jest jakis inny. Oczywiscie temat byl plywania, i domyslam sie ze plywanie pozostanie mu jako hobby, mam nadzieje, bo nie bedziemy planowac wchodzic w swiat sportow wyczynowych, no chyba ze sam w to wejdzie, bo mu pojdzie jak po masle, chyba bym sie nie zdziwila.