Czego zazdrościcie innym?

a ja jak buduje domy zeby pozbyc sie nadmiaru kasy, nie przepracowuje sie, czego mam zazdroscic? ze lanserów uwazam za dno?

gośc wczoraj 22:50 jest tego trochę, wiele zazdroszczę, ale też wielu pozytywnych czy neutralnych rzeczy NIE ZAZDROSZCZĘ: Np.: -nie zazdroszczę dzieci, bo ich nie mam i raczej nie chcę mieć - nie zazdroszczę rozpoznawalności w sensie wizerunku, gdy kojarzą mordę, bo tym więcej problemów niż plusów, brak prywatności, itp. - nie zazdroszczę facetom, co mają 2 metry wzrostu, bo nie zawsze idzie z tym w parze duży fi*t, a tacy są narażeni bardziej na problemy z kręgosłupem, mój ideał to 1,85m, a tyle nie mam ;) - starszym od siebie nie zazdroszczę dorastania w PRL-u, który bywa koloryzowany (chcecie się uczyć przez całą edukację rosyjskiego? ;)) - posiadania niektórych umiejętności, bez których mogę żyć - i parę by się jeszcze znalazło

i jeszcze jedno (sorki, nie ma edycji poprzedniego postu): - chyba też nie zazdroszczę podróży, byłem młody to chciałem podróżować, teraz mam to w d.., nawet gdybym miał czas i kasę, to niewiele bym jeździł

wszystko sprowadza się do szczęścia albo farta, z racji urodzenia, wychowania, wrodzonych czy nabytych cech (fizycznych, psychicznych, emocji, inteligencji, charakteru), czy zdarzeń losowych, typu, jak ktoś tu napisał, wygrana na loterii

niektórzy niczego niektórzy wszystkiego

Może nie tyle zazdroszczę, ale czasem płakać się chce, wszyscy ludzie chodzą, dlaczego ja muszę jeździć na wózku? Też chodziłam, mam zdjęcia, filmy z przeszłości, a zdaje się, że to obca mi osoba, inne życie, tego już nie ma i wiem źe nigdy nie będzie, nie wróci, nic nie wróci... dlaczego na zawsze będę kaleką? Za co? Inni poruszają nogami i idą, ja poruszam nogami, a one ani drgną.. :-(

dużej rodziny

"u mnie jest tego trochę" ma rację, co do kobiety wygląda to podobnie, odnosi się do kobiecości wszystko sprowadza się, oprócz zdrowia, sprawności i normalnego wyglądu, przede wszystkim do szeroko pojętej mądrości, tej akademickiej jak i życiowej

Niczego, co się będę torturować psychicznie jakąś durną zazdrością? Bez sensu :-)

do u mnie jest tego troche. dorastanie w PRLu bylo z******te i duzo lepsze niz dorastanie po 1980 roku az do teraz. A nauka rosyjskiego byla fajna i co wiecej, przydala sie pod wieloma wzgledami. Nie musisz Nie-zazdroscic P

hikikomori84 dziś tak, Ty napisałeś i pełna zgoda :)

gość dziś spotykam różne opinie co do dorastania za komuny, inaczej było po wojnie w latach 40 i 50, inaczej za Gierka; inaczej w mieście jak Wawa, Wrocek, inaczej gdzieś w pgr czy pipidówie na wschodzie, gdzie psy d*pami szczekają, inaczej w rodzinie lepiej sytuowanej, inaczej w biedzie nie chcę rozwijać wątku, bo to nadaje się na osobny temat w kafe, w każdym razie mam wrażenie, że ludzie dorastanie w PRL wychwalają, bo byli młodzi, im starsi, tym bardziej wspominają i i idealizują ludzi, zdarzenia, itp. obecnie tak jest z młodszymi rocznikami, którzy np. wychwalają lata 90, z kolei obecne młode gnoje za ileś tam lat będą wychwalać rok 2018 ;) PRL to kraj, który nie pozwalał jak normalny kraj ludziom swobodnie wyjechać za granicę (na Zachód), coś tak oczywistego obecnie jak paszport był wtedy nagrodą; a obowiązkowy rosyjski był do niczego nie potrzeby, większość ludzi, którzy przez to przeszli, ani razu nie wykorzystała znajomości tego języka - ani w robocie ani w wyjeździe (bo nigdzie zagranicę nie jeździli), a jak się udało pojechać na Zachód (np. po 1989) to nikt po rusku tam nie mówił; ruskiego powinni byli (i w PRL i obecnie) uczyć się ci, którzy tego chcieli i mogli mieć z tego korzyści, a nie wszyscy przedstawiciele ludu pracującego miast i wsi

Zdrowia i pieniędzy

wczoraj To bardzo przykre, ze może nasz w życiu spotkać tyle krzywd. Jesteś silna pamiętaj o tym Mam nadzieje, ze jednak w życiu odnajdziesz swoje szczęście i wózek nie będzie problemem.

po prostu szczęścia, a wręcz farta najbardziej wkvrwiają przypadki nie tych co pracowali, starali się, ale tacy, którzy mieli farta w różnych obszarach życia

Normalności

2018.08.22 ojej dałbym Ci fiuta ile chcesz mimo że trzymałem prawictwo, aż się wzruszylem