Nieszczęśliwe stare małżeństwa

Czy są tu osoby, które żyją w długoletnich nieszczęsliwych związkach? Jak sobie radzicie?

A jak mamy sobie radzić? Są dwa kredyty, jedno mieszkanie własnościowe, rachunki, wspólne dziec*****es do wyprowadzenia i ogólna monotonnia życia pozwala pływać dalej na powierzchni.

Trudno jest czasem pływać na tej powierzchni, kiedy za ścianą jest twój rzekomy mąż z cechami obcego człowieka. Chłód zabija wszystko, nawet chęci do zycia, a zmian już nie będzie.

Czekam aż dzieciak będzie pełnoletni, więc jeszcze trochę. W tym czasie muszę się solidnie przygotować, żeby zacząć żyć po swojemu i uniezależnić się zupełnie od męża. Małżeństwo to pomyłka. Dlaczego 15 lat temu nie posłuchałam intuicji, że to nie dla mnie?

Trzeba walczyć o siebie, jeśli są takie możliwości. Lepiej nie będzie, to tylko złudzenie lub wiara z naiwnością dziecka, ze kiedyś to się zmieni. Obecne młode pokolenie ma lepiej. Nie podoba się, to wynocha. Starsze pokolenie nie ma tyle odwagi.

Wiesz, w pewnym wieku, już ci zaczyna wszystko obojętnieć i najlepiej czujesz się w swoim własnym towarzystwie. Chciałabym zmienić swoje życie, odejść i żyć po swojemu, ale na razie to niemożliwe. Odkładam to do momentu pełnotelności dziecka, chociaż wiem że młodsza nie będę i z roku na rok będzie mi coraz trudniej z wprowadzeniem w życie radykalnych zmian. Mam kilka lat na przygotowanie się do tych zmian, tyle że nie wiadomo co życie nam przyniesie za te pare lat.

Tak to jest gdy się kobieta uzależnia od męża. Potem chce odejść i nie może bo bez niego albo jego kasy nie istnieje. Po co wy to sobie robicie? I co to za tłumaczenia że dziecko?

Nie jestem uzależniona od męża, sama jestem się w stanie utrzymać od zaraz, ale nie z dzieckiem, a dziecka nie porzucę teraz rozumiesz? Pracuję, mam własne M.

Smutna to prawda, ale tak bywa, że zabraknie nam wyobraźni, a zycie jest bezlitosne.

Tak pragniecie tego ślubu i wspólnoty wszelakiej to teraz pijcie ten miód. Nie ma nic gorszego niż ludzie narzekajacy na coś w co dobrowolnie się wpakowali. Tak wiem. Miało być pięknie...

Nie jest łatwo z wszystkiego zrezygnować, a z biegiem lat coraz trudniej.

gość dziś Nie słyszałaś, że ludzie z biegiem lat zmieniają się? szczególnie faceci dziwaczeją, tetryczeją, zaniedbują się, stają się nie do zycia. W naszych polskich realiach to kobieta zarabia zazwyczaj mniej od mężczyzny. Nie każda była na tyle uświadomiona, że należy się zabezpieczyć. Potem zostaje z ręką w nocniku.

Nie jest łatwo zrezygnować z dorobku życia, który tak naptawdę ty pomnażałaś, a teraz z honorem zostawić mężowi aby żył w wygodzie. Odejśc jest łatwo, ale co dalej? On zostaje w mieszkaniu, a ty na tułaczkę?

Dlatego też zawsze mnie dziwi to parcie kobiet na małżenstwo jak w innym temacie aktualnie. Naprawdę aż tak naiwne jesteście że to będzie trwało wiecznie czy o co chodzi?

Teraz., kiedy już mam słuszny wiek i doświadczenie, też bardzo mnie dziwi parcie na małżeństwo. Gdyby można było cofnąc czas, nigdy bym nie wyszła za mąż. Nawet za księcia, wszak i książęta się zmieniają.

Trudno jest odejść i trudno tak żyć.

Może wypowie się ktoś, kto tkwi w takim małżeństwie i już wie, ze w nim zostanie. Jak radzi sobie z emocjami, a może już przyzwyczaił się na tyle do sytuacji, że jest wszystko jedno. Jak zobojętnieć, aby nie oszaleć? Jak pokierować swoim zyciem z człowiekiem obok? a w zasadzie z lokatorem

13:33 Ja jestem w średnim wieku i doszłam niedawno do tego samego wniosku.

13:53 Tak właśnie rodzi się brak zaufania do mężczyzn przez takiego jednego, co zmarnował ci zycie. Nienawiść do mężczyzn zawdzieczam własnemu mężowi.

Olać dziada i żyć swoim życiem. Szanujcie się kobietki.

Zlota rada :).

gość dziś Olać dziada i żyć swoim życiem. Szanujcie się kobietki. x Dziad zawsze przypomni o swoim istnieniu.