Wartość logiczna przepisów prawa

Przepisy prawa należą do klasy wypowiedzi dyrektywalnych i są wypowiedzi innego rodzaju niż zdania. Zdaniami w sensie logicznym nazywa się zdania oznajmujące. Od wszystkich pozostałych rodzajów odróżnia je to , iż zdania w sensie logicznym i tylko takie zdanie głoszą prawdę lub fałsz. Zdanie w sensie logicznym jest zdaniem prawdziwym , gdy jest właśnie tak jak ono głosi , jest zdaniem fałszywym gdy nie jest tak jak ono głosi. "Prawda" i "fałsz" nazywane są wartościami logicznymi. Cechę charakterystyczną zdań w sensie logicznym stanowi więc że mają one wartość logiczną czy też jak się niekiedy mówi - że przysługuje im i tylko im wartość prawdy lub fałszu. Przepisy nie są zdaniami w sensie logicznym, nie są zdaniami opisującymi, że tak a tak jest, bądże że tak a tak nie jest. Z tego też powodu przepisy prawa nie były wcześniej charakteryzowane jako zdania lecz tylko jako wypowiedzi zdaniokształtne. Przepisy prawa , zgodnie z podanym poprzednio ich określeniem , nie są wypowiedziami opisującym , jak adresaci się zachowują, lecz są wypowiedziami wskazującymi jak adresaci ci "powinni" się zachowywać. Nie są więc wypowiedziami o postaci "A jest B" ale można je sprowadzić do wypowiedzi o strukturze "A powinno być B" czy "X powinien czynić C". Przepisy prawa nie opisują faktów lecz wskazują jak adresaci "powinni" się zachować, nie są zatem ani prawdziwe ani fałszywe. Wartość prawdy i fałszu przepisom prawa nie przysługuje, dlatego w żadnym kierunku nie zachodzi stosunek wynikania między nimi a zdaniami w sensie logicznym.