Nie chce mi się wracać do pracy...

Moje drugie dziecko skończylo 1,5 roku, postanowiłam, że dam je do żłobka prywatnego, a starsze 3 lata do przedszkola idzie. Muszę wracac do pracy, a naprawdę mi się nie chce, zastanawiam się czy nie poczekać, aż młodsze skończy 3 lata. To nie tak, że nie lubię swojej pracy, ale jak pomyślę, że będę musiała wstawać o 6, żeby odwieźć dzieci, bo to niestety ja będę miała po drodze, nie mąż, to średnio mi się to podoba. Potem odbieram dzieci, jakieś szybkie zakupy, robienie obiadu, a raczej obiadokolacji, ogarnianianie mieszkania, pranie... masakra. To samo robię teraz i mam 8 godzin więcej... Wstaje o 8-9, robię wszystko na luzie, nigdzie się nie spieszę, no poza wyjątkami typu lekarz itp. ale to sporadycznie. Ehh

Wiadomo, że będzie ciężko. Jak możesz to poczekaj chociaż do września. Starszy będzie miał 4 a mały ponad 2, to już starsze dzieci, łatwiej się zaadaptuja, będą samodzielniejsze. Teraz jesień, zima, ja przeczekalabym o ile jest taka opcja. Sama wróciłam wcześnie, ale miałam nianię w domu, więc nie ciagalam dzieci świtem i nie było problemu ze zwolnieniami, chorobami.

A rozmawiałaś na ten temat z mężem? :)

Rany, zaangażuj faceta w te porządki i obiadki i niech też wstaje rano pomóc ci ogarnąć dzieci. No co? sama sobie tych dzieci narobiłaś?

z resztą, ty odwozisz dzieci niech on je odbiera, ty robisz porządek niech on gotuje i na odwrót, kurde to nie tak, że on łaskawie udziela pomocy w domu to jest tak samo jego dom i dzieci i obiad jak twój i tak samo jego obowiązki!

Obowiązki na pół z mężem i będzie doborze