Płacz niemowlaka

od 3miesięcy jestem mamą po raz pierwszy; myślałam, że będzie trudniej w kwestii karmienia, przewijania, ubierania "obsługi"dziecka, a nawet usypiania, jednak nie potrafię przestać stresować sie jego płaczem, wiem że takie dzieci często płaczą bo to ich język komunikacji, ale po prostu ja nie radzę sobie z emocjami, dziecko często płacze jak się budzi z drzemki, jak jest odkładane do łóżeczka, najgorzej jest w foteliku w aucie, bo nie mogę go wyjąć podczas jazdy, od krzyku szyby pękają, a on sie robi czerwony aż do bezdechu... jak wiem że zaraz będzie ryk to robi mi sie gorąco,od razu mam stresa, staram sie mówić do dziecka spokojnie,nie pokazywać zdenerwowania, ale wewnętrznie mam jakiś stan lękowy, czy da się nauczyć podchodzić racjonalnie do tego płaczu?bo raczej jeszcze nie raz będą histerie a ja nie potrafię tego do końca zaakceptować..

Dzieci to najlepsi nauczyciele dla nas, rodziców. Niepokazywanie emocji nic nie zdziała bo one czują nasze emocje. Twoj brak akceptacji na płacz dla dziecka brak akceptacji na jego potrzeby - bo ono tylko tak na razie wyraża potrzeby. Piszę to bez oceniania, ja też przez to przeszłam. Pisząc "to", mam na myśli sytuacje, w których moje dzieci pokazały mi gdzie sama mam braki emocjonalne.

Gość 16.09 Co znaczy „braki emocjonalne”?