mój przykry przypadek

Opiszę wam swój "przypadek", bo myślę, że jest dość dziwny. Zawsze bałem się kontaktów z dziewczynami ( w sensie bliskich kontaktów), może nawet nimi gardziłem. Sam miałem i mam trudny charakter, więc nie bardzo chciałem wchodzić w jakieś związki. No ale zdarzyło mi się dwa razy z kimś spotykać. Były to krótkie spotkania podczas których do niczego nie doszło ( w sensie seksu itp), zawsze towarzyszyło temu ogromne napięcie psychiczne, którego nie byłem w stanie wytrzymać i które starałem się minimalizować poprzez cięcie się. Po kilku tygodniach takich spotkań miałem już większą część ciała w tym. Raz myślałem, że naprawdę skończę ze sobą, chciałem po prostu się w ten sposób zabić, ale jakoś zostałem odratowany. Nie wiem czy to dobrze, bo funkcjonuję jak jakieś zombie, wstaję w południe, jestem aktywny głównie nocami. Mam 35 lat i nigdy nie uprawiałem seksu ani tak naprawdę z nikim nie byłem. Mieszkam sam, rodzice płacą mi za wynajem, bo nie bardzo im się uśmiecha ze mną mieszkać.

może jeszcze małe pytanie? miał ktoś podobnie? chętnie popisałbym z kimś podobnym albo z kimś kto znał kogoś podobnego.

Do specjalisty,a nie na forum tu znajdziesz tylko durne komentarze durnych ludzi.

Powinieneś iść do psychiatry . Z troski i ciekawości o samego siebie. Nie ma się czego obawiać, psychiatrzy też ludzie i dużo można się dowiedzieć a przede wszystkim sobie pomóc. Powodzenia ! :)

teraz jest już ze mną trochę lepiej, gdy jestem sam to jestem spokojniejszy, nie mam tych jazd.

myslę, że są tu osoby, które przeszły podobne rzeczy co ja i mogłyby wymienić się doświadczeniami chociaż.

up

może teraz ktoś odpisze? wieczór jest zawsze lepszą porą do tego typu rozmów.