Odpowiedni poziom moralno etyczny sędziego i jego kwalifikacje zawodowe.

Jedną z podstawowych cech sędziego która wiąże się ściśle z zasadą niezawisłości jest jego odpowiedni poziom moralno etyczny . Sędzia jest bowiem narażony na próby naruszenia jego bezstronności i obiektywnego spojrzenia na daną sprawe czy to ze strony przełożonych czy to przez sugestie znajomków i rodziny. Musi się więc wykazac nieugiętą postawą i umiejętnością odpierania tego rodzaju nacisków ze strony otoczenia. Może się to wiązać z pewnymi ograniczeniami w kontaktach towarzyskich, w doborze otoczenia oraz w samym postępowaniu sędziego. Obowiązek realizacji określonych wymagań moralno etycznych wymaga z konieczności posiadania przez sędziego odpowiedniego charakteru. Wprawdzie pojęcie nieskazitelnego charakteru nie zostało zdefiniowane w ustawie ale uważa się że oznacza ono człowieka bez skazy moralnej , o nieposzlakowanej opinii , uczciwego, prawego , bez zarzutu. Wątpliwości może budzić jedynie kwestia w jaki sposób należy ocenić nieskazitelność charakteru sędziego. Do cech znamionujących sędziego zalicza się: wysoką kulturę, osobistą cechującą zachowanie na służbie i poza nią, odwagę cywilną w korzystaniu z przywilejów , bezstronność w podejmowaniu decyzji sądowych, inteligencję i mądrosc, odpowiedzialność za słowa wygłaszane i pisane, zdolność do ogólnej refleksji, podejmowanie decyzji bez gniewu, opryskliwości, uprzejmość wobec stron na posiedzeniach sądowych, zdolność cierpliwego słuchania stron, umiejętność pracy w zespołach, poczucie sprawiedliwości, wrażliwe sumienie, umiłowanie prawdy, wiarę w ideały przynoszące rozwój, Podobne znaczenie mają wysokie kwalifikacje sędziego i konieczność stałego ich podnoszenia. W doktrynie wyrażane są poglądy że na stanowisko sędziego może być powołana tylko osoba z określonym doświadczeniem zawodowym i i życiowym, ze znajomością warunków życia różnych grup społecznych, oraz dużą wiedzą prawniczą , pozwalającą na trafną ocenę zdarzeń. Sędzie nie może poprzestać na zdobytej podczas studiów i aplikacji wiedzy , zobowiązany jest bowiem do stałego podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych nie tylko poprzez osobiste dokształcanie się , lecz także poprzez udział w szkoleniach i innych formach doskonalenia zawodowego. Brak samodzielnej wiedzy pociąga bowiem konieczność zwrócenia się o radę innych sędziów i sugerowanie się ich poglądami , co może powodować nieświadome bądź świadome dopuszczenie do ingerencji czynników zewnętrznych. Jest to sprzeczne z zasadą niezawisłości sędziego na którą nikt nie powinien mieć wpływu.