życie

Co byście zrobili gdyby ktoś powiedział Wam, że gdyby jego partner życiowy był w szpitalu i gdyby po śpiączce farmakologicznej i w ogromnym bólu i mając mało czasu na podjęcie decyzji nie chciał podpisać zgody na operację ratującą życie dopóki nie przyjdzie ktoś bliski, bo bardzo by się bał i potrzebowałby świadomości, że komuś na nim zależy żeby się jej podjąć i walczyć o swoje życie choćby dla kogoś, ten partner życiowy nie przyjechałby do szpitala, bo twierdziłby, że każdy sam decyduje o swoim życiu, nawet jeśli robi to nietrzeźwo i pod wpływem leków i bólu, gdy hańbi życie i nie chce go ratować to trzeba mu je zabrać, oraz że nie będzie pomagał słabszemu, bo liczy się naturalna selekcja w naturze? Czy tylko mi takie poglądy wydają się chore, niehumanitarne i niechrześcijańskie?