Czy jesteście lubiani i łatwo wtapiacie się w nową grupę?

Cześć, mam ponad 30 lat i zawsze czułam się nieswojo w grupie, nie potrafię się zaaklimatyzować, nie mam problemów z pogadaniem z kimś w 4 oczy (jeżeli oczywiście ta osoba wykazuje też chęć rozmowy). Niestety w grupie jestem nieśmiała, małomówna, przez to wydaję się niedostępna, staram się nadrabiać uśmiechem (nie chcę żeby ktoś z mojej miny wywnioskował, że nie dość że nic nie mówi to jeszcze siedzi naburmuszona). Bardzo mi to utrudnia życie i czasem sobie myślę, że nie pasuję do tego świata, lubię siedzieć w domu z mężem, ale nie odnajduję się w społeczeństwie. Zazdroszczę osobom, które wchodzą u nas w pracy do pokoju (jestem nowym pracownikiem, poza mną siedzi tu 11 osób) są głośne, opowiadają coś z ożywieniem itp. Ja jestem taka w domu, opowiadam coś mężowi głośniej, z gestykulacją, z modulacją głosu, śmiesznie, a w pracy jak już się odważę coś powiedzieć to mówię cicho, bez emocji. Mam 2 przyjaciółki z liceum, 3 bliższe koleżanki z czasów szkolnych i studiów i 1 przyjaciółkę poznaną 5 lat temu w pracy, więc to nie tak, że jestem beznadziejna. Źle mi z tym i nawet czuję, że czymś odtrącam ludzi. Nie wiem co robię nie tak...czasem obserwuje ludzi i porównuję jaki typ charakteru jest najbardziej lubiany i często są to osoby plotkujące i takie na granicy odważnie wypowiadanych sądów i chamstwa. Może za bardzo przejmuję się, że kogoś czymś urażę albo że moja opinia o kimś lub o czymś pójdzie dalej i ktoś wykorzysta to przeciwko mnie...nie wiem już sama... Proszę o radę, czy psycholog pomógłby mi z tym problemem? Czy po prostu to mój charakter i tego nie zmienię?