Czemu wszyscy ode mnie odchodzą?

Mówią jedno, a robią drugie. Czym ich odpycham? Nie mam znajomych. Mieszkam na wsi, nie mam gdzie wyjść, nawet gdybym chciała. Przez to mam problemy psychiczne, ale nie pokazuję tego. W szkole jestem wesoła, lubię z nimi wszystkimi przebywać, ale później wracam do domu i mam depresję, czasami nie wytrzymuję. Jestem sama. Od czasu do czasu wchodzę na jakieś czaty i można poznać tam kogoś fajnego, ale nawet tacy po jakimś czasie odchodzą. Zawsze za bardzo się wkręcam, może widzą to i się boją. Nie wiem. Co mam zrobić? Boje się, że gdy kiedyś poznam chłopaka na przykład w szkole to nie będę umiała z nim rozmawiać i nic z tego nie będzie. Mam za dużo czasu na rozmyślanie i często nawet te moje myśli mnie męczą, czasami już sama nie wiem czego chcę, czuje się taka zagubiona. Sama ze sobą czuję się mega żałosnie. Budzę się i wiem, że to będzie kolejny dzień, który nic nie zmieni w moim gównianym życiu. Czasami nawet myślę, że nie chce się już budzić. Boje się.

brak hobby, brak zainteresowań , brak inspiracji i empatii powoduje pustkę w głowie i głupoty przychodzą do głowy, znam wiele kobiet ze wsi, są 1000 razy sprytniejsze i mądrzejsze od facetów i tryskają energią i intelektem, piękne zadbane kobiety ale trzeba chcieć !