Nic mi się nie chce

Witajcie.30lat, dwójka dzieci, praca na pół etatu i mega leń.robie to co najpotrzebniejsze i to z wielkim wysiłkiem. Nic mi się nie chce, nawet oglądać telewizję bo mi się nudzi. Jak wstanę ogarnę poranek to myślę kiedy tylko pójdę na drzemkę z młodszą córka. Wstanę i tak zmęczona. Jakieś rady, porady?

Kazdy czasem sie wypala, a na jesien jest jeszcze gorzej. Zimno, ciemno, mokro, wieje i z lozka nie chce sie wstawać. Najlepiej to odpoczac kilka dni, wyspac sie, poleniuchowac, a nastepnie zmusic sie do aktywnosci. Planowac jakies zajecia poza domem,duzo swiezego powietrza, ruchu. W domu tez można cos upiec, wlaczyc muzyke i wprowadzić troche weselsza atmosfere. Wpadniesz w rytm. Ja w ciagu tygodnia smigam jak nakrecany samochodzik. O 7 pobodka, dom, dzieci, praca, silownia, pole dance, a dzis tez nic mi sie nie chce. Bywa

Zacznij wypełniać ankiety w języku Angielskim! Pozdrawiam. https://www.prolific.ac/p?ref=Q2BM8MKY

Ja mam to samo. Tez mam 30 lat nie mam dzieci ale nadszedł taki czas Że mam straszny spadek motywacji. Rano ciężko zebrać mi się z łóżka, nie manna nic siły.

Robiłam badania krwii bo podejrzewałam, że to może anemia czy cos, ale nic z tych rzeczy wyniki wszystkie super. Mi już nawet odpoczynek nie pomaga, bo odpoczywanie mnie męczy.

Kiedyś chodziłam na silownie, spotykałam się ze znajomymi, a teraz z chęcią nic nie robiłabym.

teraz widzicie jak brak analu wpływa na samopoczucie .

Na dwór. Tuż po obudzeniu, ubrać się i na 5 min na dwór. Wrócisz jak nowo narodzona. Żadna kawa tak nie zadziała :-)

20.38 a na pole tez moze byc.?

Na podwórko podejrzewam, że też może być. Na dwór- chodzi na zewnątrz, a co już masz na tym zewnątrz to bez znaczeniamoze być taras, ogród, altanka....

A nie myślałaś sprawdzić tarczycy. Ja mam taką "werwę" do życia przez hashimoto. Oczywiście ogarniam wszystko ale zapał, werwa mniej niż zero :( Jeśli nie byłaś leniem tylko teraz ci się to włączyło to warto zrobić tsh na początek. No chyba że byłaś taka no to nie ma co szukać dziury w całym.

Też tak mam tyle że ja pracuję na cały etat.Po pracy wręcz zmuszam się by coś zrobić.

Polecam zrobić coś szalonego - ja co jakiś czas latam w tunelu aerodynamicznym SpeedFly pod Wrocławiem. Zastrzyk adrenaliny sprawia że chce mi się robić więcej rzeczy. Polecam takie wyjście ;) w końcu ilez mozna siedzieć przed teelwiozrem?!?!?!?

Nie pracuję. I też mi się nic nie chce. Robię, bo muszę. Zwalam na pogodę

Mam problemy z tarczyca, ale wyniki ok czy nie to i tak samo nic mi się nie chce. Np.chcialabym mieć super czysta kuchnie, a jak zacznę zmywać to już nie chce mi się dalej nic robić, nawet zmywać w sumie nie chce mi się. Kiedyś miałam więcej werwy a teraz nie widzę w niczym zbytnio sensu.

Autorko, ja tak miałam. Z trudem wstawalam do pracy na 8, po pracy nie chciało mi się robić nic. Ogarnialam absolutne minimum. Wszystko po najniższej linii oporu. W weekend wstawalam, ubieralam się i po śniadaniu najchętniej zaległabym na kanapie na drzemkę. Myślałam, że to nadmiar pracy, że pogoda, w końcu ze ja po prostu leniwa jestem. Badania miałam ok, a energii miałam mniej niż 80 latka. Po czasie okazało się ze to zaburzenia depresyjne, choć w życiu bym siebie o depresję nie podejrzewala. Teraz od 8 mcy biorę leki i wreszcie czuje ze zyje. Juz nie musze non stop spać i w końcu mam siłę by podnieść się z łóżka.

Takie rozleniwienie jest zabójcze. Nie marnuj życia: rusz doope, nie ucinaj drzemek, zajmij się czymś konkretnym, nie szukaj chorób i wymówek. Starzejesz się i tyle. Czy będziesz zgnusniala, starą babą, czy pełną życia kobietą zależy od Ciebie. Powodzenia.

Do goscEwaSS 19:07 Byłaś u jakiegos specjalisty?co skłoniło Ciebie do tej wizyty?ile masz lat jak mogłabym się spytać?było coś co wywołało u Ciebie taki stan?

Pytasz czy coś wywołało u mnie taki stan. Niby nic złego się nie wydarzyło. Ot codzienność, mnóstwo obowiązków, dwoje dzieci (na które ciągle krzyczalam) , praca itd. Mam 30 lat. Do wizyty u psychiatry skłoniła mnie niezobowiązująca rozmowa z nim właśnie, bo pracuje w kadrach w szpitalu i przy okazji jakiejś luźnej rozmowy on sam zasugerował mi ze to może być depresja. Bo depresja to nie tylko płacz i smutek

A mi sie chce. Jednak jest to podyktowane wieloma zmianami w moim zyciu. Schudalm sporo, odzywiam sie zdrowo. Po 2 latach siedzenia w domu z dzieckiem znalazlam fajna prace. Jestem samotna matka, ale czuje jakbym latala nad ziemia. I dopiero jak wyszlam z toksycznego zwiazku zaczelo mi sie chciec, żyć, cieszy mnie to, ze musze rano wstac. Przyszykowac sie do pracy, czuje ze robie cos sensownego. Usmiecham sie gdy jade do pracy. W Twoim przypadku autorko faktycznie moze to byc depresja, znudzenie zyciem, monotonia.

Też mam takie podejrzenia, bo trwa to od dłuższego czasu. Nic mi się nie chce, w sumie to nawet żyć chyba mi się nie chce.powinnam być szczęśliwa, kochający i wspierający mąż, dwójka zdrowych dzieci, brak problemów finansowych, aż wstyd że mnie to nie uszczęśliwia.