Przyjazn w trójkę

Czy ta przyjaźń ma sens? Od pierwszej klasy szkoły średniej przyjaźnie się z dwiema koleżankami (znałyśmy się już w gimnazjum) nazwijmy je Daria i Martyna. Martyna po jakimś czasie znalazła sobie chłopaka, zaczęła z nim spędzać dużo czasu. Odstawiła przyjaźń na drugi plan. Co przyczyniło się, że w wakacje nawet nie znalazła dla nas czasu. W tamtym czasie dużo wychodziłam z Daria, o wiele bardziej się zaprzyjaźniłyśmy. Lecz gdy wakacjach dobiegły już końca Martyna rozstała się ze swojim chłopakiem i znowu zaczęła bardziej przyjaźnić się z nami. W pewnym momencie poczułam że się odsuwają ode mnie mówią sobie różne rzeczy, zauważyłam nawet to, że gdy byłyśmy w szkole zaczęły pisać ze sobą na telefonach, wspólnie się śmiały czasem nawet ze mnie, poczułam że jestem piątym kołem u wozu i tylko przeszkadzam im w przyjaźni. Czasami to ja chciałabym się odsunąć całkowicie, ale chyba bym za nimi tęsknią, mimo ze ich zachowanie sprawia mi przykrość.

paradoks nastoletniego wieku, szukanie akceptacji i towarzystwa nawet bezsensownego, wyrośniesz z tego

Nie jest to przyjemne, ale chyba każdy to przeżywał w młodości. Nie ma na to rady. Nie zabiegaj o nie na siłę, bo nikt tego nie lubi i nie szanuje takich osób. Nie zamykaj się na inme znajomości, znajdź jakieś zajęcia dodatkowe, hobby, gdzie może z kimś się zbliżysz. 3 osoby w związku, nawet w przyjaźni, to tłok...