Życzę jej aby poronila

Poronilam dwa razy, moja koleżanka zaszła w ciaze w tym samym czasie co ja. Ciągle mam myśli że fajnie by było gdyby poronila. Nie chce tak myśleć Ale to silniejsze ode mnie :( jak sobie poradzić z tym 

Idź na terapię. To jest do przepracowania. 

Poronilam wiele razy i nigdy nikomu tego nie zyczylam. Zastanów się nad sobą, chcesz być matką, nie możesz być tak zawistna, egoistyczna osobą. 

Czasami trudno przezwyciężyć w sobie takie uczucia. Ja kiedys szczerze się cieszyłam gdy córka mojego męża poronila :-( To było silniejsze ode mnie. Dziś mi wstyd za takie uczucia.

Wstyd  mi za te uczucia, nie chce tak myśleć. Chciałabym się cieszyć razem z nią,  ale nie potrafię 

Jesteś rozgoryczona i nieszczęśliwa, chcesz, żeby ktoś bliski poczuł twój ból, żeby wiedział, co czujesz. Nie daj się tym uczuciom, bo możesz stracić przyjaciółkę. Pogadaj z partnerem, z mamą, ale z nikim ciężarnym

Posluchaj: to tylko mysli.

Przeciez tak naprawde gdyby to sie dtalo wcale bys sie nie cieszyla.

Kazdy ma rozne mysle, zle i dobre.

Licza sie czyny. Jesli nie robisz nic w tym kierunku to nie obwiniaj sie, ze cos pomyslalas. Nie musisz tez jej wspierac jesli to dla Ciebie ciezkie.

Po prostu zajmij sie zupelnie czyminnym i nie obwiniaj sie czlowiek ma 100 mysli na sekunde jedne madre inne durne nie mamy na to wplywu :)

1 godzinę temu, Bezsil napisał:

Wstyd  mi za te uczucia, nie chce tak myśleć. Chciałabym się cieszyć razem z nią,  ale nie potrafię 

Idź na terapię, serio. Ja po poronieniu miałam silne myśli o zrobieniu sobie krzywdy, zastanawiałam się np. jak będą wyglądać moje ręce zalane krwią jak podetne sobie żyły, albo co się stanie jak wbije sobie nóż w brzuch, albo czy mnie odratują jak rozbiiję się autem na drzewie. Ale przepracowałam to przynajmniej częściowo i już tak nie myślę.

yyy...te twoje mysli o nozu to jednak co innego niz problem autorki. Twoje byly niebezpieczne, bo rozwazalas zrobienie sobie krzywdy. Autorka jasno zaznaczyla, ze chce by kolezanka poronila, a nie obmysla jak sprawic by poronila. To zasadnicza roznica.

Przez mysli autorki przemawia jedynie zal, poczucie niesptawiedliwosci, a nie plany wyrzadzenia krzywdy komukolwiek. Te mysli nie pociagaja za soba niebezpieczenstwa jak w Twoim przypadku.

Pomijajac ten fakt,to ja gratuluje Ci,ze je wylapalas i przeraza mnie niezmiennie jak strasznie moze poronienie wplynac na kobieca psychike.  Jestes bardzo madra, ze zdolalas sobie pomoc.

8 godzin temu, Gość Monika napisał:

yyy...te twoje mysli o nozu to jednak co innego niz problem autorki. Twoje byly niebezpieczne, bo rozwazalas zrobienie sobie krzywdy. Autorka jasno zaznaczyla, ze chce by kolezanka poronila, a nie obmysla jak sprawic by poronila. To zasadnicza roznica.

Przez mysli autorki przemawia jedynie zal, poczucie niesptawiedliwosci, a nie plany wyrzadzenia krzywdy komukolwiek. Te mysli nie pociagaja za soba niebezpieczenstwa jak w Twoim przypadku.

Pomijajac ten fakt,to ja gratuluje Ci,ze je wylapalas i przeraza mnie niezmiennie jak strasznie moze poronienie wplynac na kobieca psychike.  Jestes bardzo madra, ze zdolalas sobie pomoc.

 

U mnie to też był żal i poczucie niesprawiedliwości tylko tak się zamanifestował. I też zazdrościłam koleżance szczęśliwej ciąży. To wszystko są rzeczy, które trzeba przepracować na terapii.