jak znaleźć znajomych?

Mam 33 lata i dziwny problem- w ogóle nie mam znajomych, kolegów, osób, z którymi mógłbym się spotkać po pracy, pogadać itp.

Myślę, że wówczas moje życie wyglądałoby zupełnie inaczej. Jestem dość zamknięty, ale potrafię się też otworzyć, pracę mam niestety taką, 

że nie mam zbyt dużo kontaktów z ludźmi. Mieszkam dotąd z rodzicami, ale planuję to zmienić.

Kurcze jak to zmienić i znaleźć znajomych?

z patologicznymi sie nie zadaje ludzmi 

ale mi chodzi o normalnych ludzi na poziomie:) a nie o żadną patologię.

jak nie masz to obrobili ci dupę za plecami 

Powiedz mi kto normalny koleguje się z 33letnim facetem, który nadal mieszka z rodzicami?

tak się złożyło, że mieszkam z rodzicami. Myślę, że nie jest to przeszkoda w kontaktach koleżeńskich.

zostawili cie ozenili sie swoj cel osiagneli i maja cie w dupie 

gfgf: dlaczego tak uważasz? Faktycznie większość się pożeniła, ale to przecież nie jest cel w życiu, przynajmniej dla mnie.

Jeżeli tak uważasz, to masz bardzo zaściankowe podejście.

napiszecie coś mądrzejszego?

wyjebka jest na ciebie nikt cie nie chce i juz ich to nie obchodzi

znajdz sobie kogos albo zostaniesz sam/sama

no właśnie znajdź sobie kogoś, ale jak? nie jestem już w wieku szkolnym, teraz trochę trudno.

pewnie nie masz nic do zaoferowania, nie jesteś ciekawym człowiekiem, tylko takim jakich wielu. no i jeszcze z rodzicami mieszkasz, a po 30stce jesteś...

widzę, że  teraz przez to, że mieszkam z rodzicami wyleje się na mnie wiadro pomyj.

No żesz cholera, czy to jest jakiś trąd? Niejedna osoba mieszka z rodzicami.

Spotkać się można zresztą na mieście:)

to jest trąd, kiedy jesteś kawalerem po 30stce. jeżeli chodzi o kobietę mieszkającą z rodzicami, albo małżeństwo, to jeszcze nie ma takiego przypału

możecie to trochę wyjaśnić?

no chyba sobie żartujesz? przecież małżeństwo ma z rodzicami znacznie gorzej, niż samotny facet.

chodzi o to, że większość ludzi traktuje faceta po 30stce mieszkającego z rodzicami jako życiową pierdołę. jak chcesz zaprosić znajomych do domu, w którym są "ograniczenia". 33letni facet powinien już być na swoim, albo co najmniej na wynajmie. zresztą po co ci znajomi po 30stce, jeszcze nie ogarnąłeś, że w takim wieku ma się przyjaciół tylko takich, którzy mogą ci coś załatwić, albo ty im?

ja znalazłem ostatnio 400 znajomych

po prostu chciałbym móc czasem z kimś pogadać, gdzieś wyjść, a nie siedzieć w domu po pracy.

Mam wrażenie, że trochę demonizujesz to mieszkanie z rodzicami. Gdybym mieszkał przykładowo z  teściami

to byłoby lepiej?

up

odpowie więc w końcu ktoś na moje pytanie zamiast obrażać?