Francuski kundelek.

Mam 21 lat i ani się nie uczę, ani nie pracuję. Właściwie to wkrótce zacznę starania o rentę "na głowę" w głównej mierze ze względu na schizofrenię, ale też chęć łatwego zarobku, jeśli w ogóle można nazwać osiemset złotych zarobkiem.

 Moim problemem dzisiaj jest to, że nieco ozdrowiałem i nie jestem już maniakiem, który zainteresuje się byle czym i podnieci byle czym. Właściwie to nudzi mnie absolutnie wszystko. I tak jak Wy mówiąc kolokwialnie ''zdychacie'' z przemęczenia, tak ja ''zdycham'' z nudów. Jestem tak delikatny, że muszę spać dwanaście godzin, a jak prześpię o godzinę krócej, to na bank zasnę w dzień. Moja strefa komfortu polega również na tym, że dużo jem - 150kg nie wzięło się znikąd... Nie wiem dokąd zmierzam, ale na pewno nie w właściwym kierunku.

Do niedawna żyłem nadzieją, że zdam maturę i pójdę jak człowiek na studia, ale to tylko proces chorobowy, czyli urojenia...

Nie wiem jak ja będę żył, skoro te osiemset złotych nawet nie jestem pewien czy mi się należy, a jak tak to nie wiem na jak długo. A co jeśli kiedyś będę musiał się przeprowadzić albo wyzdrowieje i nikt mi nie da renty? Przecież do pracy i tak się już teraz nie nadaję.

up

Czlowieku Twoim glownym problemem jest WAGA.

To jest zagrozenie zycia.

xD

Zacznij dietę. Będzie cel

HAHAHAHA 10+/10

Up