Czuje się uwięziony przez życie.

Nie prosiłem się na ten świat. Teraz muszę tu siedzieć i cierpieć.  Życie jest pułapką. Wiem o tym i czuję to całym sobą. W którą stronę nie pójdziesz to i tak do końca nie będzie dobrze.  Człowiek jest więźniem mechanizmów natury, często również ślepej i okrutnej. 

Życie to jedno wielkie  kłamliwe gó.wno 

Nie mów tak, to zbyt przygnębiające. Jest wieczór, dopadło Cię zmęczenie i stąd takie czarne myśli.

Co nie mów tak ? Ludzie boją się prawdy i nie chcą o niej słyszeć. Napisałem to co wiem i to co czuję całym sobą. 

9 minut temu, Gość Esss5 napisał:

Nie prosiłem się na ten świat. Teraz muszę tu siedzieć i cierpieć.  Życie jest pułapką. Wiem o tym i czuję to całym sobą. W którą stronę nie pójdziesz to i tak do końca nie będzie dobrze.  Człowiek jest więźniem mechanizmów natury, często również ślepej i okrutnej. 

Dlatego skoro sie komus nie uklada i nie bedzie ukladac to trzeba miec wywalone na wszystko,zrobic tak zeby nic nie robic i funkcjonowac.

Tez sie czuje uwięziona 

5 minut temu, Gość Gomesz81 napisał:

Dlatego skoro sie komus nie uklada i nie bedzie ukladac to trzeba miec wywalone na wszystko,zrobic tak zeby nic nie robic i funkcjonowac.

Tutaj nie chodzi o to, czy się komuś układa czy nie. Chodzi o to, że człowiek jest zakotwiczony przez naturę w takie mechanizmy, że nigdy nikt nie osiągnie tutaj szczęścia. Kim byś nie był, ile byś nie miał, to i tak wcześniej czy później poczujesz pustkę, szybką przemijalność doznań i nic nie zostanie, no chyba, że wspomnienia, które i tak ulgi nie przynoszą, a jedynie nostalgie i w związku z tym cierpienie, że nic już nie jest takie jak kiedyś.  

1 minutę temu, Gość Esss5 napisał:

Tutaj nie chodzi o to, czy się komuś układa czy nie. Chodzi o to, że człowiek jest zakotwiczony przez naturę w takie mechanizmy, że nigdy nikt nie osiągnie tutaj szczęścia. Kim byś nie był, ile byś nie miał, to i tak wcześniej czy później poczujesz pustkę, szybką przemijalność doznań i nic nie zostanie, no chyba, że wspomnienia, które i tak ulgi nie przynoszą, a jedynie nostalgie i w związku z tym cierpienie, że nic już nie jest takie jak kiedyś.  

Wiesz bo to zalezy gdzie zyjesz i czy sie spelniasz.Mnie wystarczy troche gotowki i wiedzialbym jak sie uszczesliwic.

6 minut temu, Gość Gomesz81 napisał:

Wiesz bo to zalezy gdzie zyjesz i czy sie spelniasz.Mnie wystarczy troche gotowki i wiedzialbym jak sie uszczesliwic.

Spełnianie się to jednocześnie też uciekanie się do czegoś. Ludzie uciekają przez całe życie. 

8 minut temu, Gość Esss5 napisał:

Tutaj nie chodzi o to, czy się komuś układa czy nie. Chodzi o to, że człowiek jest zakotwiczony przez naturę w takie mechanizmy, że nigdy nikt nie osiągnie tutaj szczęścia. Kim byś nie był, ile byś nie miał, to i tak wcześniej czy później poczujesz pustkę, szybką przemijalność doznań i nic nie zostanie, no chyba, że wspomnienia, które i tak ulgi nie przynoszą, a jedynie nostalgie i w związku z tym cierpienie, że nic już nie jest takie jak kiedyś.  

Ja tam znam ludzi szczęśliwych więc daruj sobie egzystencjalne gatki-szmatki. Zamiast biadolić poczytaj sobie jakiegoś Ciorana, Camusa lub Jean-Paul Sartre. 

Smutne to , myślę że dużo nas jest przygnębionych ,  choćby jak chcieć sobie radzić z problemami czy obecnym trudnym ,,przetrwaniem ,, w obecnych czasach  , nie da się . Ciężkie życie jest . Ale trzeba jakoś wytrzymywać ,  ,,walczyć ,, z trudnościami i pomyśleć ,że po złym , będzie kiedyś lepiej  / i tak w koło / . Trudne jest życie niestety dla niektórych , ale cieszmy się chociaż że żyjemy - pozdrawiam i  dużo siły życzę , w miarę możliwości pozytywnych myśli .

6 minut temu, Gość Człowiek nikt napisał:

Ja tam znam ludzi szczęśliwych więc daruj sobie egzystencjalne gatki-szmatki. Zamiast biadolić poczytaj sobie jakiegoś Ciorana, Camusa lub Jean-Paul Sartre. 

W dupie mam czytanie tych panów. Znasz ludzi szczęśliwych,  bo nie przyszło ci do głowy, ze ludzie przez całe życie zakładają maski, aby ukryć to, co naprawdę czują. 

Oby żyć w zdrowiu do konca i umrzec we snie.

4 minuty temu, Gość Esss5 napisał:

W dupie mam czytanie tych panów. Znasz ludzi szczęśliwych,  bo nie przyszło ci do głowy, ze ludzie przez całe życie zakładają maski, aby ukryć to, co naprawdę czują. 

A może nie zakładką masek lub tylko cześć je zakłada. Ty tego nie wiesz tylko zakładasz z góry że jest tak jak piszesz bo tak. I to o ludziach, których nie znasz. 

Zakładają. Tylko się do tego nie przyznają. Ludzka natura obowiązuje wszystkich.  Część tylko o tym nie wie.

Super i dobrze mają ci ,co się nie przejmują niczym ,  łatwo im żyć i mają jeszcze jak mają kasę na wszystko ,bez ograniczania . Ale myślę ,że bardzo dużo nas jest co przeżywamy , martwimy się , czujemy smutek itp. i jeszcze dotykają niepowodzenia osobiste ,rodzinne ,  na pewno udajemy , ,,gramy rolę ,, że niby wszystko ok . Właśnie ta ,,maska zakładana ,, - ja też często zakładam ,udaję w miarę szczęśliwą . Ale doceniam w tym wszystkim ŻYCIE , bo takie jest krótkie ,  świat ,bo jest piękny .

58 minut temu, Gość Esss5 napisał:

Tutaj nie chodzi o to, czy się komuś układa czy nie. Chodzi o to, że człowiek jest zakotwiczony przez naturę w takie mechanizmy, że nigdy nikt nie osiągnie tutaj szczęścia. Kim byś nie był, ile byś nie miał, to i tak wcześniej czy później poczujesz pustkę, szybką przemijalność doznań i nic nie zostanie, no chyba, że wspomnienia, które i tak ulgi nie przynoszą, a jedynie nostalgie i w związku z tym cierpienie, że nic już nie jest takie jak kiedyś.  

Czujesz pustkę, bo nie widzisz sensu swoich działań, miałam to samo i będę powtarzać do znudzenia - tylko działanie w jakiś sposób dla ogólnie pojętego dobra może z tego marazmu wyprowadzić, nie wiem pomoc starym dziadkom, komuś młodemu na wózku, uchodźcom... zobaczysz, że postrzeganie świata zmieni Ci się od razu.