Czy uważacie, że zawód nauczyciela do niedawna przyciągał ludzi, którzy lubią się czuć nad kimś, a nie umieją pracować z równymi sobie, muszą błyszczeć i czuć się lepsi?

Ja z tego zawodu odeszłam szybciej niż się pojawiłam. Nie lubię być "nad" kimś, oceniać kogoś, szufladkować, rządzić ludźmi. Moja teściowa to uwielbia. Nie wytrzymała w biurach w których pracowała, bo tam trzeba było nadstawić karku, pracować jak równy z równym, dogadać się. Świetnie się odnalazła w szkole w latach 90 bo lubiła gnoić, przerządzać, czuć że ma pionki pod sobą. Mogła, by uczyła ścisłego przedmiotu, uczniowie się jej bali, jej skakało od tego w górę ego, no żyć nie umierać. Po reformie, gdy nauczyciele już nie mogli mówić i robić wszystkiego jak za komuny i postkomuny, nagle zaczęła mieć migreny, brać lewe zwolnienia. Swoje zapędy nauczycielskie moja tesciowa probowala wyładowywać na rodzinie, synowe traktując jak pionki w grze. No niestety pionki się zbuntowały

To prawda.

Coś w tym jest, może dawniej była to bardziej pożądana profesja właśnie z tego powodu. Dzisiaj tylko niektórym wydaje się, że to jeszcze jest taka szanowana i dumna profesja. Raczej większość wie, że to użeranie się z dziećmi i rodzicami za marne pieniądze. Idą, bo nie mają perspektyw na coś lepszego, albo łudzą się, że państwowa posadka da im spokojne życie. Tylko niektórzy są z powołania.

Teraz bardziej się błyszczy pracując w korpo. Im więcej zapierdalasz tym lepiej wyglądasz, jak kobieta sukcesu. Wtedy nawet pracując jako cieć możesz się wywyższać jeśli otaczają ciebie np. fizyczni pracownicy.

Coś  w tym jest . Ja bałam sie nauczycielki od matematyki bo nas ciągła nas  za uszy  i nikt na to nie reagował . Albo  biła linijka po dłoniach . 

Nie. Nie spotkałam takich nauczycieli w ciągu całej mojej edukacji. Za to spotkałam paru fantastycznych, z prawdziwym powołaniem (zwłaszcza kobietce od biologii z liceum za to jestem gorąco wdzięczna, bo to ona pchnęła mnie na drogę, o której wcześniej nie myślałam a która okazała się dla mnie idealna). Mój teść też był nauczycielem, dawni uczniowie do dziś o nim pamiętają,  trzymają kontakt.

Nie.