Jak wytrymać do wyników badań

i nie zwariować? Robiłam badania na pewną śmiertelną chorobę, która wystąpiła w mojej rodzinie, jak wytrzymać do wyników?

Nie przejmuj się

Licz owce. Na spanie nie pomaga, może tu się sprawdzi.

I trzeba było się nie badać. I tak nie wiadomo co nas trafi.  (Ja powinnam siebie zbadać i dziecko, ale nie będę sobie psuła humoru. Jedno ci powiem: niektóre choroby leczone, zabijają... wcześniej.)

No i naprawdę trzymam kciuki żeby wyniki były pomyślne.

Licz owce. Na spanie nie pomaga, może tu się sprawdzi.

I trzeba było się nie badać. I tak nie wiadomo co nas trafi.  (Ja powinnam siebie zbadać i dziecko, ale nie będę sobie psuła humoru. Jedno ci powiem: niektóre choroby leczone, zabijają... wcześniej.)

No i naprawdę trzymam kciuki żeby wyniki były pomyślne.

Znaleźć sobie zajęcie, zajęcia - im bardziej absorbujące czy wykraczające poza naszą strefę komfortu, tym lepiej. Ja w taki momencie zapisałam się na naukę pływania, panicznie bojąc się wody, nie myślałam wtedy o tym, że niedługo mogę dostać wynik skazujący mnie na amputację piersi, tylko o tym, że jutro mam iść i się nie utopić, tak samo pojutrze, i parę dni później. Pływać się nauczyłam, a wyniki miałam cudem (bo biorąc pod uwagę częstotliwość w rodzinie to ponoć był cud) dobre! Trzymam kciuki za ciebie!

Znaleźć sobie zajęcie, zajęcia - im bardziej absorbujące czy wykraczające poza naszą strefę komfortu, tym lepiej. Ja w taki momencie zapisałam się na naukę pływania, panicznie bojąc się wody, nie myślałam wtedy o tym, że niedługo mogę dostać wynik skazujący mnie na amputację piersi, tylko o tym, że jutro mam iść i się nie utopić, tak samo pojutrze, i parę dni później. Pływać się nauczyłam, a wyniki miałam cudem (bo biorąc pod uwagę częstotliwość w rodzinie to ponoć był cud) dobre! Trzymam kciuki za ciebie!