Ja wiem, że większość z Was będzie mi się pukać po głowie. Ale ja MEGA źle się czuję wiosną, podenerwowana, "podstrzelona", z niepokojem. Najbardziej lubię zimne i ciemne miesiące. Ktoś tak ma?

dziwne ale tak mam...

Tez nie lubie wiosny, zwłaszcza tej wczesnej, ponieważ czekam juz na słońce, a większość czasu jest mokro i zimno, niczym nie różni się od zimy. Ale od zimy zdecydowanie wolę lato. Słońce i ładna pogoda wpływa na mnie motywujaco, mam lepszy humor, chce sie cos robic. W zimie na siłę wylaze z mieszkania i byle do powrotu. Nigdzie nie chodzę poza miejscami gdzie musze pojsc, bo nie lubie spacerów ani wycieczek kiedy jest zimno, mokro, wietrznie

Ja tak mam, a do dlatego że nie lubię wychodzić z domu, a latem przecież trzeba.

4 minuty temu, Gość Gosc napisał:

Ja tak mam, a do dlatego że nie lubię wychodzić z domu, a latem przecież trzeba.

nie bardziej niz zimą

też to mam, nerwica sie nagle odzywa, napięcie bez powodu, totalne zmęczenie. Całą zimę się ruszałam,  miałam pełno zajęć a teraz zamiast się cieszyć ze wszystko kwitnie to chodze zamulona. Przesilenie i zapewne przejdzie, nie znoszę tego casu. Mnóstwo bliskich zmarło właśnie w kwietniu tym bardziej ciężko

Ja lubie wiosne.

Lubicie, jak wam nogi marzną i czapke trzeba nosic, a na swiecie jest szaro, buro i ponuro?

ta choroba się jakoś nazywa że ludzie są uczuleni na jasność,na światło- nie pamiętam dokładnie nazwy ale chyba światłowstręt i dotyczy to Ryłko światła dziennego,nie sztucznego.Kiedyś tacy ludzie byli uważani za wampiry i paleni na stosie.

10 minut temu, Gość GBP napisał:

ta choroba się jakoś nazywa że ludzie są uczuleni na jasność,na światło- nie pamiętam dokładnie nazwy ale chyba światłowstręt i dotyczy to Ryłko światła dziennego,nie sztucznego.Kiedyś tacy ludzie byli uważani za wampiry i paleni na stosie.

Tak, ta choroba nazywa się Lenistwo. 

też tak mam, wręcz wściekam się, jak ludzie zachwycają się nadchodzącą wiosną, śpiewem ptaków... Kocham ciemne i dłuuuugie wieczory. Na spacer dam się namówić tylko jak już się ściemnia. Martwię się co będzie dalej, bo jestem w ciąży i nie będę mogła już prowadzić nocnego trybu życia.. pocieszające, że nie ja jedna tak mam.

Na przednówku brakuje nam witamin, a do tego są skoki ciśnienia, bo rano jest zimno, a potem 10, a nawet i 15 stopni więcej. Więc pewnie to to. 

a może jesteście Wampirami? sprawdzcie, czy przed czosnkiem uciekacie, to wtedy już pewniak

Wiele osób tak ma. Zimą jest zimno i ciemno, ale chociaż stabilnie. A teraz co dzień inna pogoda. Wiatr. Wilgotno itd.

Lubie cieplo i uwielbiam spedzanie czasu na lonie przyrody, na plazy, w gorach, w lesie, ale nie znosze ostrego slonca i bialych nocy.Lubie jak jest w polowie pochmurno, baranki lub piorka na niebie a nawet zupelnie pochmurno, ale bez deszczu.Wszycy sie pukaja w leb, ze psychiatra by sie przydal, bo normalny czlowiek chcialby mocnoslonecznie 24 h na dobe 12 miesiecy w roku, chocby przy mrozie -35 lub upale +35.Do tego ogladam tv i siedze przy kompie/komorce w ciemnosci, lubie kinkiety a nie silne swiatlo z sufitu

Wole zime od lata, ale wiosne akurat lubie.  Lata z wiekiem coraz mniej lubie.  Mordowanie sie w sloncu i goracu.  

Mam dokładnie  tak samo. 

Jak sobie przypomnę, ze dawniej uwielbiałam upały i kilkugodzinne wylegiwanie się na słoncu, to sama się sobie dziwie.

Teraz wole wiosne, z jej umiarkowanym słoneczkiem i cieplymi powiewami wiatru. Ale zimy, i zimna nie lubię, - pomijając urlop, kiedy jedziemy na narty.

Jakby każdy lubił to samo, to by było nudno. Jeden lubi aktywność na świeżym powietrzu w lecie, a drugi leżeć pod kocem z herbatą i książką, słuchając odgłosu deszczu. 

1 godzinę temu, Mala_Mi napisał:

Jak sobie przypomnę, ze dawniej uwielbiałam upały i kilkugodzinne wylegiwanie się na słoncu, to sama się sobie dziwie.

Teraz wole wiosne, z jej umiarkowanym słoneczkiem i cieplymi powiewami wiatru. Ale zimy, i zimna nie lubię, - pomijając urlop, kiedy jedziemy na narty.

Często ludzie około 40stki tak mają. A to dlatego, że te 20 lat temu lata były inne. Słońce nie prażyło tak agresywnie.