Tyle piszecie o tym podrywaniu, zdradzaniu. Gdzie, kiedy??Chyba za dużo Ukrytej Prawdy...ja mam opinię b. ładnej kobiety, a nikt mnie nie podrywa, ani ja, tym bardziej żonatych

Ja sobie żyję spokojnie,  stałe stare towarzystwo znajomych więc zero pokus, w pracy też nic. Aż tu nagle załatwiałam pewną sprawę, która wymagała kilku wizyt w pewnym miejscu, wizyty bywały długie, obsługiwał mnie facet i... poszło. Bardzo dobrze nam się rozmawiało, jakbyśmy sie znali od lat. Czasem tak bywa, ze z kimś wszystko zaskakuje od razu. No i prawie mieliśmy romans, przez chwile mi ostro zaszumiało w głowie no ale mam swoje życie, on odzywa się do dziś. Oboje żałujemy ale co zrobić, nie będę rozwalać tego co mam.

Ja tam swoje lata mam, troche widzialam i powiem tak: po pierwsze to zależy od charakteru. Swègo czasu babiarza wyczuwałam na kilometr i w 99 % się sprawdzalo. Taki podrywal wiekszosc kobiet, mnie,  moje koleżanki, omijal  chyba tylko najbrzydsze. Nie ważne było dla niego, że  ma żonę i dzieci a kobieta też w związku. No taki typ ... Po drugie środowisko, w pracy gdzie filtrowanie jest codziennością albo panowie lubuje się w męskich szowinistycznych zartach a panie biorą to za komplement ... czesto tylko krok do romansu. Podobnie na wyjazdach czy to służbowych czy zdrowotnych, atmosfera robi się luźna i jak ktoś szuka to znajdzie. Ale wszystko jest kwestia charakteru. Zresztą nie tylko panów, bo panie też potrafią, znałam taka co wręcz mówiła, że jej się żaden nie oprze i trafiła raz po razie na szefów, którzy ja na ziemię sprowadzili ...

40 minut temu, Gość Gość napisał:

Dokładnie. Ja też miałam romans z żonatym facetem właśnie z pracy. Długie siedzenie w pracy, dużo wyjazdów w delegacje. I tak jakoś to się kręciło. 

Tak, o romans w pracy bardzo łatwo. Też coś o tym wiem