Wybitnie inteligentne dziecko

Ok o co chodzi z tym opisywaniem własnych, małych dzieci jako rozwinietych ponad normę, ponadprzeciętnie mądrych, niezwykle inteligentnych. Czasem jak czytam tu wpisy, mam wrażenie, że większość dzieci przedszkolnych, ba czasem i niemowlaków jest wg ich mam wybitnie inteligentna. Na jakiej podstawie? Czy znaczy to, że wbrew prawom matematyki tych przeciętnych i zupełnie normalnych dzieci jest dużo mniej?! Czy to matki tych dzieci są jakieś niedorobione, że intelekt ich dzieci tak je poraża? 

1 minutę temu, Gość Kola napisał:

Ok o co chodzi z tym opisywaniem własnych, małych dzieci jako rozwinietych ponad normę, ponadprzeciętnie mądrych, niezwykle inteligentnych. Czasem jak czytam tu wpisy, mam wrażenie, że większość dzieci przedszkolnych, ba czasem i niemowlaków jest wg ich mam wybitnie inteligentna. Na jakiej podstawie? Czy znaczy to, że wbrew prawom matematyki tych przeciętnych i zupełnie normalnych dzieci jest dużo mniej?! Czy to matki tych dzieci są jakieś niedorobione, że intelekt ich dzieci tak je poraża? 

Dla każdej matki jej dziecko jest geniuszem. Nawet wybitny de bil. 

Tak

Bo każde dziecko to geniusz.

Chociaz akurat kryterium szybkości przyswajania pojedynczych czynności wydaje się nietrafione.

Bo np młode antylopy uczy się chodzić zaraz po urodzeniu.

Ewentualnie trzeba przyjąć że jest bardziej genialne od einsteina

Co de facto jest prawdą.

Zasadniczo od momentu kiedy nauczymy się chodzić stajemy się coraz glupsi

Haha zgadza się. Madki lubią popisywać się swoimi bombelkami.

A najlepsze są wpisy o super-niemowlakach, które siadają gdy mają 3 miesiące, raczkują gdy skończą 4, a półroczne już biegają pod stołem i wołają "mama!"  

Potem już nie robimy nic innego.

Tylko chodzimy.

Do kibla do szkoły do urzędu do kościoła do burdelu do garau a kiedy stracimy umiejętność chodzenia np z powodu paraliżu stajemy się bezradni jak dzieci i pierwsze czego musimy się nauczyć to poruszać.

Spotkałam się z tym, ale nie mam pojecia o co chodzi takim rodzicom. Mam 6 latke, potrafi pisać i czytać, ale za geniusza jej nie uważam. Genialnym dzieciakiem byłam ja niestety. W wieku 3 lat czytałam bezbłędnie, w wieku czterech pisałam bez błędów ortograficznych i gramatycznych. Co ze mną zrobić? Nic tylko uczyć języka obcego- decyzja moich rodziców. Język obcy przyswoiłam szybko, potem były konkursy literackie, matematyczne, chemiczne, lingwistyczne. Jedyne czego nie doświadczyłam to konkursu plastycznego, bo do dziś maluję jak małpa palcem- nie obrażając małpy. Przeskoczyłam dwie klasy, bardzo to jako dzieco przeżyłam, nie mogłam mieć przyjaciół, bo każdy był mniej zdolny czyt "głupszy", a z Mensy jakoś znajomości znikały wraz z liczbą testów. Cóż, obecnie jestem zwykłą osobą, mam pracę, rodzinę, za geniusza się nie uważam. Jestem inteligentniejsza od większości osób, ale nie okazuję tego, a przede wszystkim o tym nie nie myślę.

Ratuje nas nieco umiejętność komunikacji bo możemy poprosić o pomoc oraz bezinteresowność tych którzy pomagają. a cała ludzkość ratują takie doświadczenia i ci którzy o nich pamiętają i je przekazuja

Reszta jest goofno warta

5 minut temu, Gość gość napisał:

Spotkałam się z tym, ale nie mam pojecia o co chodzi takim rodzicom. Mam 6 latke, potrafi pisać i czytać, ale za geniusza jej nie uważam. Genialnym dzieciakiem byłam ja niestety. W wieku 3 lat czytałam bezbłędnie, w wieku czterech pisałam bez błędów ortograficznych i gramatycznych. Co ze mną zrobić? Nic tylko uczyć języka obcego- decyzja moich rodziców. Język obcy przyswoiłam szybko, potem były konkursy literackie, matematyczne, chemiczne, lingwistyczne. Jedyne czego nie doświadczyłam to konkursu plastycznego, bo do dziś maluję jak małpa palcem- nie obrażając małpy. Przeskoczyłam dwie klasy, bardzo to jako dzieco przeżyłam, nie mogłam mieć przyjaciół, bo każdy był mniej zdolny czyt "głupszy", a z Mensy jakoś znajomości znikały wraz z liczbą testów. Cóż, obecnie jestem zwykłą osobą, mam pracę, rodzinę, za geniusza się nie uważam. Jestem inteligentniejsza od większości osób, ale nie okazuję tego, a przede wszystkim o tym nie nie myślę.

Czym się chwalisz ? Ze mogłaś cis zrobić dla ludzkości a dałaś się wbić w przeciętność ?

A chooj z wami

Niczym się nie chwalę, wręcz przeciwnie. Może i bym mogła coś zrobić, ale bycie "genialnym" przez moich rodziców sprawiło, że marzyłam o tym żeby być przeciętną. I takie życie wybrałam.

Może zaczniemy od definicji?

Czy gadacie dalej każdy o czym innym?

Laska.

To że ktoś ci mówi że jesteś genialna daje ci cukierki za robienie sztuczek i zapisuje do klubu cukrzyków jest dowodem jedynie na to że lubisz cukierki 

Genialnych ludzi jest pełno ale akurat w mensie nie ma ich w ogóle

22 minuty temu, Gość Honotu napisał:

Genialnych ludzi jest pełno ale akurat w mensie nie ma ich w ogóle

To fakt.  Ci najbardziej wyksztalceni sa najmniej myslacy.  Zostali wbici w schemat i wszystko w swojej "tylko" dziedzinie wiedza i jak cos nie pasuje to bajka.  Czytaja i zapoznaja sie tylko zagadnieniami swojego malenkiego pola i przyswajaja sobie mysli innych.

Teraz nie ma już geniuszy dzięki szczepionkom.Niech wrócą tamte szczepionki z lat 80 tych.Nie skojarzone,po kilku dniach utylizowane gdy nie zostaną podane,bez konserwantów.Od lat 90 tych dziecko szczepi się w pierwszej dobie życia,to też osłabia układ odpornościowy i źle działa na układ nerwowy .

DLa tych matek to jak dziecko pierdnie glosno to juz sa pierwsze proby komunikacji i geniusz sie narodzil

Dziwny temat - ja się nie spotkałam, chocby na kafe, ze stwierdzeniem : "moje dziecko jest geniuszem". Jesli cos przeoczyłam, proszę mi podac cytat.

To, ze sa matki piszace o konkretnych uzdolnieniach własnyc dzieci -  czy jest  godne potepienia? Dla mnie ciekawe jest , co wpływa na dobry rozwój dziecka i chetnie posłucham /przeczytam.

Zauwazylam, ze nie wolno tu napisać o sobie nic pozytywnego , bo albo  zjadą, albo nie wierzą, a najczesciej i jedno i drugie. I nie dotyczy to tylko wpisów o dzieciach. To bardzo ogranicza. Bo co moze wyniknąc twórczego i pozytywnego z tego,ze sie wyłącznie narzeka? Chyba tylko satysfakcja typu   "ze sasiadowi zdechła krowa".

5 godzin temu, Gość momo napisał:

Dziwny temat - ja się nie spotkałam, chocby na kafe, ze stwierdzeniem : "moje dziecko jest geniuszem". Jesli cos przeoczyłam, proszę mi podac cytat.

To, ze sa matki piszace o konkretnych uzdolnieniach własnyc dzieci -  czy jest  godne potepienia? Dla mnie ciekawe jest , co wpływa na dobry rozwój dzie pocka i chetnie posłucham /przeczytam.

Zauwazylam, ze nie wolno tu napisać o sobie nic pozytywnego , bo albo  zjadą, albo nie wierzą, a najczesciej i jedno i drugie. I nie dotyczy to tylko wpisów o dzieciach. To bardzo ogranicza. Bo co moze wyniknąc twórczego i pozytywnego z tego,ze sie wyłącznie narzeka? Chyba tylko satysfakcja typu   "ze sasiadowi zdechła krowa".

Ale za wysokie poczucie wartości też nie jest dobre.

Ale za wysokie poczucie wartości też nie jest dobre.

x

 Za wysokie poczucie wartości - pojecie wzgledne. Dobrze jest dostrzegac zdolnosci i pozytywne cechy  dziecka, nie tylko zreszta swojego, rozwijac je.  Dzieci powinny miec poczucie wartosci, a czesciej sa dołowane. A matka, ktorej sie udaje fajniue wychowac dzicko, czy nie powinna sie tym cieszyc i dzielic?