Stres i wieczna chęć zmiany pracy na inną

Kiedyś marzyłam o idealnej pracy, takiej do której będę chodziła z przyjemnością. W swoim życiu już kilka prac miałam. Ostatnio jednak w ciągu roku 2 razy złożyłam wypowiedzenie. Teraz idę do nowej pracy i jakoś entuzjazm mi opadł. To znaczy od początku był to raczej przymus pójścia do pracy, niż spełnienie aspiracji. Idę, bo trzeba z czegoś żyć, a ja już nie chcę tak żyć. Tak od poniedziałku aby przetrwać do piątku.

Czuję jakby to była sytuacja bez wyjścia. Jak się znowu zwolnię, to znowu czeka mnie szukanie pracy i rozmowy kwalifikacyjne, a co jedno miejsce to gorsze warunki i złe traktowanie pracownika.

Nie wiem, czy wyjazd stąd coś by zmienił? Czy po prostu już jestem skazana na roboty od poniedziałku do piątku i czekanie jak pies na weekend?

Robić coś czego się nie chce i nie widzieć wyjścia, to chyba najgorsze jak można przeżyć życie.

Mam też dość pouczeń tyraczy, którzy za niską pensję siedzą latami na jednym stołku, tylko dlatego, że mają umowę o pracę. W ten sposób to tylko można zgnić i zgorzknieć.

Nie wiem już. No nie ma wyjścia.

Wybacz, ale to ty chcesz robić? W jakich godzinach?

Póki co zamierzam udawac entuzjazm, bo tylko to mi zostało. A któregoś dnia jak już nie wytrzymam to znikne wyjadę.

Moją tragedią jest to, że nie jestem na 100 procent pewna co chcę robić. A o godzinach to nawet nie myślałam. Jak coś motywującego to nawet od rana do wieczora.

No to nigdy nie będziesz szczęśliwa - takie osoby z nastawieniem "wszystko na nie, a najlepiej to nic nie robić" zawsze chodzą do pracy jak za karę

Załóżcie sobie własne firmy - będziecie robiły co chciały. Albo nic nie robiły...

Ja nie chcę nic nie robić, tylko znaleźć swoją drogę. Poza tym szczerze mówiąc w każdej pracy byłam otoczona ludźmi, którzy tylko czekali do jej końca i narzekali jak to im się nie chce. Nie wiem więc gdzie są Ci ludzie lubiący swoją pracę. Może nie istnieją.

Przed chwilą, Gość Gość napisał:

Ja nie chcę nic nie robić, tylko znaleźć swoją drogę. Poza tym szczerze mówiąc w każdej pracy byłam otoczona ludźmi, którzy tylko czekali do jej końca i narzekali jak to im się nie chce. Nie wiem więc gdzie są Ci ludzie lubiący swoją pracę. Może nie istnieją.

każdy czasem narzeka - ja swoją pracę lubię, a są dni kiedy nie mogę się doczekać aż nie wyjdę bo mi się nie chce tego dnia być w pracy/ Jak nawet nie wiesz co chcesz/lubić robić to jak masz znaleźć pracę którą lubisz?

Liczę na jakiś impuls. Może któregoś dnia coś się zmieni i znajdę właściwą pracę. Póki co mam tylko stres i zmartwienia.

A zawód to ty jakiś posiadasz? Czy tylko bardzo wysokie wyksztłcenie ogólnie szerokie?

Nie, bo jeszcze studiuję, ale te studia to też pomyłka jakaś.

To może pomyśl o jakimś zawodzie konkretnym - zamiast o wyksztauceniu wysokiem.