odrzucanie przez innych

Rodzina mnie odrzuca bo nie potrafie znalezc stalej pracy. Nie mowie nikomu o moich problemach zdrowotnych ale przeszkadzaly mi one w znalezieniu normalnej pracy jak czlowiek. Rano nie dalam rady isc do pracy bo wymiotowalam przez godzine albo mialam inne zaburzenia zdrowotne ktore mi przeszladzaly w normalnym funkcjonowaniu. Przez to ze nie moglam utrzymac pracy ludzie mnie traktuja jak jakies dziwadlo. Czesto sie z tego wysmiewaja. Moj brat i bratowa sie do mnie nie odzywaja, bo "oni maja kase, ladne samochody, a mnie wtyd przedstawic znajomym. Nie potrafie sie dobrze ubrac." To slowa mojej bratowej. Ktora sama pracuje na kasie a brat jest budowlancem to dobrze zarabia i stad maja kase. Drugi brat tez traktuje mnie jak problem. Reszta rodziny i znajomych to samo. Moja dawna przyjaciolka niby zaprasza mnie na spotkania, a jak sie umawiamy np na pizze, przychodza nowe osoby ktoprych nie znam to za kazdym razem mnie pyta gdzie aktualnie pracuje bo juz tego tyle bylo (jak wie ze np jestem na chorobowym albo nie mam pracy). Nic sobie nie wkrecam bo tak mozna pomyslec. Na szczescie juz wyleczylam sie z choroby tak w 80 procentach i teraz bedzie zupelnie inaczej. Tylko nie wiem czy po tym wszystkim nie zerwie kontaktu z rodzina i "przyjaciolmi". 

2 minuty temu, Gość gosc napisał:

[...] Nie mowie nikomu o moich problemach zdrowotnych [...]

Skoro tak i nie dałaś pełnej możliwości wyboru rodzinie i znajomym, co do ich reakcji i zachowania, to nakładanie na nich całej odpowiedzialności za zepsucie relacji nie wydaje się sprawiedliwe. Ponieważ, jeśli nie informujesz o problemach osobistych wobec sytuacji, która świadczy na Twoją niekorzyść i warunkuje różne negatywne skojarzenia u większości ludzi, nie możesz mieć pretensji, że są one uzewnętrzniane. Kultura, oczywiście, swoją drogą, ale 'czynnik ludzki' również ma tutaj zastosowanie. Decyzja o naprawie, bądź zerwaniu relacji należy do Ciebie, wraz ze wszystkimi konsekwencjami. Znasz sytuację najlepiej.