1 września o godz. 5.00 1939 roku na Polskę, wraz z Niemcami, napadła Słowacja – ruszyła do ataku bez wypowiedzenia wojny.

Pierwszego dnia inwazji Słowacy zajęli wiele podhalańskich miejscowości, m.in. Jaworzynę, Niedzicę, Zakopane i Nowy Targ. W głównych walkach u boku Wehrmachtu uczestniczyła jedynie dywizja „Jánošík”; dywizja „Škultéty” operowała wyłącznie w zachodniej części Beskidu Niskiego, a żołnierze dywizji „Rázus” brali udział w nadgranicznych potyczkach na Podkarpaciu. Jednostki pod dowództwem gen. Augustina Malára przekroczyły polską granicę dopiero 8 września, maszerując w kierunku Jasła, Krosna i Sanoka. 13 września – kilka dni przed zakończeniem regularnych działań militarnych Słowaków w Polsce – gen. Čatloš zwrócił się do podkomendnych: „Żołnierze młodej armii słowackiej okazali się być godnymi towarzyszami broni swoich niemieckich kolegów, z którymi wspólnie przywrócili pokój i porządek na obszarze zagrabionym przez polskich podpalaczy i terrorystów” . Gen. Čatloš urządził też defiladę zwycięstwa w Zakopanem, a 4 października żołnierze dywizji „Jánošík” przemaszerowali w Popradzie przed ks. Tisą.