Upokorzyłam się przed osoba do której coś czuję. Jak poradzic sobie z poczuciem wstydu, upokorzenia i żalu że się odsłoniłam?

Wszystkie błędy popełniłam jakie można. Jeszcze na koniec skompromitowalam się bo napisałam mu ze miałam sen że znów się widzieliśmy. A on mi na to odpisał "heh". Kto czuł się kiedyś tak upokorzony? 

Chyba kazda z nas...

Ja w tym nie widzę żadnego upokorzenia. Sama siebie oceniasz i to jak surowo. Miałaś potrzebę by tak napisać i napisałaś, wyraziłeś siebie, siebie prawdziwą. Chcesz całe życie udawać, że jesteś kimś innym niż jesteś? To prosta droga do frustracji i napięcia.  

3 godziny temu, Gość Iubire napisał:

Ja w tym nie widzę żadnego upokorzenia. Sama siebie oceniasz i to jak surowo. Miałaś potrzebę by tak napisać i napisałaś, wyraziłeś siebie, siebie prawdziwą. Chcesz całe życie udawać, że jesteś kimś innym niż jesteś? To prosta droga do frustracji i napięcia.  

No ale wyrażanie siebie komuś kto ma nas w tyłku jest chyba nawet gorsze niż nie mówienie nic i suszenie w sobie

1 godzinę temu, Gość Gość napisał:

No ale wyrażanie siebie komuś kto ma nas w tyłku jest chyba nawet gorsze niż nie mówienie nic i suszenie w sobie

Jak ktoś ma cię w tyłku, to tym bardziej co ci zależy co myśli. To co inni myślą, nie ma wpływu na twoje życie. To co sama myślisz o sobie, już tak. 

tez kiedys taka bylam ale dojrzalam do tego, ze... milosc, czy tam zauroczenie to zaden wstyd... mozna spokojnie z podniesiona glowa przyznawac sie do uczuc, nawet nieodwzajemnionych.. i zyc w zgodzie ze soba. oczywiscie jednoczesnie szanujac, ze druga osoba nie odwzajemnia naszych uczuc. A niezaleznie mam taka refleksje.. czemu to tylko my kobiety takie jestesmy?? Mam w pracy kolege ktory od kilku lat ciagle mi daje do zrozumienia, ze mi sie podobam, i zupelnie sie nie przejmuje, ze go olewam i ze jestem juz czasem niezbyt mila bo cierpliwosci mi brak.. No ale dla faceta to zaden wstyd, tak? a dla kobiety wstyd? heh...