Zakupy z rocznym dzieckiem

Hej, mam mały problem z rocznym dzieckiem. Fajnie czasem na spacerze wpaść do sklepu po kilka rzeczy ale dziecko widzę że czasem się boi jak wjeżdżamy do sklepu i zaczyna poplakiwac, boi się tez czasem sprzedawczyni jak mówi mi ile zapłacić itd, ja też pewnie nerwowo wyciągam pieniądze i chowam zakupy bo denerwuje się że mała zacznie płakać. Sytuacja jest w małych sklepikach osiedlowych, do dużych nawet nie wjeżdżam. Mała.siedzi w.wozku, nie jest senna ja ją zabawiam zabawka, daje chrupka, jestem na widoku, mówię do niej łagodnie a i tak sytuacja się powtarza. Jakieś rady? Czy nadal wchodzić do sklepów czy dać sobie spokój? Nie ukrywam że dla mnie sytuacja jest równie stresująca jak dla dziecka.

To wyciągnij dziecko z wózka i weź na rękach do sklepu? To nie jest trudne, a sama powinnaś wiedzieć jak uspokoić własne dziecko. 

4 minuty temu, Gość Bbn napisał:

To wyciągnij dziecko z wózka i weź na rękach do sklepu? To nie jest trudne, a sama powinnaś wiedzieć jak uspokoić własne dziecko. 

A koszyk w zębach poniesie. Autorko, ja mam 3 latka i od kiedy mam dziecko to zakupy są stresem. Na ciuchy nie chodzę wcale

Taa, super rada, nie ma co. Dziecko w jednej ręce a druga pakuje zakupy do torby/wózka, wyciąga portfel i płaci. 

Kiedyś bym pomyslala, co to za problem.
Teraz przechodzę to z własną dwulatką. Współczuję.
Najczęściej zakupi robi mąż lub ja, gdy on siedzi z corką.
Zamawiam też przez internet. Wogóle dużo staram się załatwiać z domu. Wiem, że to mija, ale bywa cięzko. Ostatnio jest progress.

Powodzenia.

Wjeżdżać, wjeżdżać! I przestać się dygać i spinać, najwyżej jak zacznie płakać to odłożysz zakupy i wyjdziesz uspokoić na zewnątrz. Płacz dziecka to nie koniec świata, a ono nigdy nie ogarnie że nic się złego w sklepie nie dzieje jak będziesz unikać takich sytuacji. 

Przed chwilą, Gość kupa napisał:

Wjeżdżać, wjeżdżać! I przestać się dygać i spinać, najwyżej jak zacznie płakać to odłożysz zakupy i wyjdziesz uspokoić na zewnątrz. Płacz dziecka to nie koniec świata, a ono nigdy nie ogarnie że nic się złego w sklepie nie dzieje jak będziesz unikać takich sytuacji. 

tez prawda, małymi krokami mozna. Ale czasem i na to nie ma miejsca i czasu. Bo trzeba zalatwic swoje.

1 minutę temu, Gość gosc napisał:

tez prawda, małymi krokami mozna. Ale czasem i na to nie ma miejsca i czasu. Bo trzeba zalatwic swoje.

W tym przypadku "zrobić swoje" oznacza dokupić bułkę, śmietanę albo serek. I tak są na spacerze. Chyba można 5 minut poświęcić?

7 minut temu, Gość Kupa napisał:

W tym przypadku "zrobić swoje" oznacza dokupić bułkę, śmietanę albo serek. I tak są na spacerze. Chyba można 5 minut poświęcić?

No właśnie o to chodzi, zawsze jest coś do dokupienia, no nic dzisiaj znowu spróbujemy, masz rację nie wyobrażam sobie nie móc wejść na chwilę do sklepu, w końcu to już nie jest takie malutkie dziecko żeby bać się malego sklepiku na 5 minut, bardzo postaram się nie spinać bo podejrzewam że dziecko widzi i słyszy po moim głosie że jestem poddenerwowana i pewnie o to w tym wszystkim chodzi.

Jezu, a jak się rozpłaczę to co się stanie? Ktoś policję wezwie? Poplacze, popłacze i przestanie.

3 minuty temu, Gość Gość napisał:

Jezu, a jak się rozpłaczę to co się stanie? Ktoś policję wezwie? Poplacze, popłacze i przestanie.

Wszyscy się będą gapic.

1 minutę temu, Gość Kim napisał:

Wszyscy się będą gapic.

No i co mnie obchodzą inni i ich gapienie się?

Przed chwilą, Gość Gosc napisał:

No i co mnie obchodzą inni i ich gapienie się?

Zazdroszczę, ja zawsze byłam nieśmiała i cicha i po prostu robię się czerwona jak burak jak ludzie się na mnie gapią i patrzą co robię żeby uspokoić dziecko.

10 minut temu, Gość Kim napisał:

Zazdroszczę, ja zawsze byłam nieśmiała i cicha i po prostu robię się czerwona jak burak jak ludzie się na mnie gapią i patrzą co robię żeby uspokoić dziecko.

Wiesz, dzieci takie są i czasem płacza, niestety. Nie ma sensu się denerwować czy wstydzić, staraj się uspokoić, a jak nie wychodzi to rób zakupy i najwyżej poplacze, a inni posłuchaja. Ja zawsze mam w torebce jakis bajer który mogę dac dziecku,a którym codziennie sie nie bawi: breloczek, stara bransoletkę , zamykane lusterko, stary telefon, więc chwilę posiedzi. Starsze dziecko siedziało cicho jak dostal i m&m

16 minut temu, Gość Kim napisał:

Zazdroszczę, ja zawsze byłam nieśmiała i cicha i po prostu robię się czerwona jak burak jak ludzie się na mnie gapią i patrzą co robię żeby uspokoić dziecko.

Po prostu ŻYJ. Każdy dorosły był kiedyś dzieckiem i ryczał. A kiedyś to w ogóle super zalecenia były: przewiń, nakarm i odłóż niech wyje

16 minut temu, Gość Kim napisał:

Zazdroszczę, ja zawsze byłam nieśmiała i cicha i po prostu robię się czerwona jak burak jak ludzie się na mnie gapią i patrzą co robię żeby uspokoić dziecko.

Wiesz, dzieci takie są i czasem płacza, niestety. Nie ma sensu się denerwować czy wstydzić, staraj się uspokoić, a jak nie wychodzi to rób zakupy i najwyżej poplacze, a inni posłuchaja. Ja zawsze mam w torebce jakis bajer który mogę dac dziecku,a którym codziennie sie nie bawi: breloczek, stara bransoletkę , zamykane lusterko, stary telefon, więc chwilę posiedzi. Starsze dziecko siedziało cicho jak dostalo m&m

23 minuty temu, Gość Kim napisał:

Wszyscy się będą gapic.

no i? "co ludzie powiedzą?"

27 minut temu, Gość Kim napisał:

Wszyscy się będą gapic.

To niech ci zrobią zakupy z dowozem do domu ci "wszyscy"

Dzięki dziewczyny! No i wychodzi że problem jest bardziej ze mną niż z dzieckiem, wyluzuje już od dzisiaj.

Moim zdaniem ignoruj, nie uspakajaj. A ludzie... Nie przejmuj się ludźmi, i mówi Ci to osoba która irytuje płacz dziecka. Zachowaj spokój, w końcu zobaczy że nie reagujesz i mała zaczai że sklep to nie zło.

53 minuty temu, Gość Gość napisał:

A koszyk w zębach poniesie. Autorko, ja mam 3 latka i od kiedy mam dziecko to zakupy są stresem. Na ciuchy nie chodzę wcale

50 minut temu, Gość Gosc35 napisał:

Taa, super rada, nie ma co. Dziecko w jednej ręce a druga pakuje zakupy do torby/wózka, wyciąga portfel i płaci. 

Oczywiście, że tak. Ja się z nią zgadzam. Mam dwójkę dzieci w odstępie 2 lat i zawsze robiłam zakupu z nimi. Do żadnego sklepu nie dałam rady wejść z wózkiem. Bo, albo sklep mały, albo trzeba było wejść po schodach. Wielki problem postawić koszyk na podłodze, a ręką wziąć towar i wrzucić do koszyka. Kurcze, będę musiała się zapytać kolegi, co żyje bez jednej ręki jak on sobie radzi i jeszcze samochód prowadzi. 

1 minutę temu, Gość Gość napisał:

 

Oczywiście, że tak. Ja się z nią zgadzam. Mam dwójkę dzieci w odstępie 2 lat i zawsze robiłam zakupu z nimi. Do żadnego sklepu nie dałam rady wejść z wózkiem. Bo, albo sklep mały, albo trzeba było wejść po schodach. Wielki problem postawić koszyk na podłodze, a ręką wziąć towar i wrzucić do koszyka. Kurcze, będę musiała się zapytać kolegi, co żyje bez jednej ręki jak on sobie radzi i jeszcze samochód prowadzi. 

A czy ten kolega ma 2 dzieci ? 

2 minuty temu, Gość Gość napisał:

A czy ten kolega ma 2 dzieci ? 

zaraz wjedzie paradygmat "jednoręki kolega zrozumie jak będzie mieć dzieci"

Jak im przeszkadza płacz dziecka to niech Cię przepuszczą do kasy, szybciej zrobisz swoje a i oni nie będą musieli zatykać uszu

5 minut temu, Gość Gość napisał:

A czy ten kolega ma 2 dzieci ? 

no chyba ma gorzej, bo jest trwale niepełnosprawnym... tak obiektywnie rzecz biorąc

Ja mam koleżankę która ma dwójkę małych dzieci i nie ma jednej ręki ... codziennie odbiera syna z przedszkola a córkę ze żłobka i sadza maluchy w fotelikach z tylu auta, i chcąc nie chcąc radzi sobie, dla mnie to mistrzostwo, ale dla niej to chyba proste i naturalne bo nie ma większych problemów