Kiedy lżej z dzieckiem

Mam roczne dziecko. I tak jest o niebo lżej niz rok temu ale o chwili dla siebie mogę zapomnieć. Wisi mi na nodze cały czas jak cos robię w kuchni albo się razem bawimy, leżymy, porządkujemy pranie, szuflady, spacery. Jak wpadnie na pomysł pobawić się samo to i tak muszę lecieć za dzieckiem asekurować bo przy wszystkim wstaje i potrafi się przewrócić i uderzyć głową w podłogę. Kiedy nadejdzie ten moment że nie będę musiała kontrolować co robi dziecko jak jest samo i nie będzie wisiało na mnie? W wieku 18 lat zapewne wiem ale może jednak trochę wcześniej? Rozumiem że teraz to jest etap w rozwoju i jeszcze maleńkie dziecko które wymaga mnóstwo uwagi, nie narzekam tylko czekam aż minie.

Zabezpiecz dom, żeby nie miało dostępu do niebezpiecznych rzeczy. 

Jeszcze bunt dwulatka....horror 

Lżej będzie jak się wyprowadzi mówi ci to matka szóstki

13 minut temu, Gość Nff napisał:

Lżej będzie jak się wyprowadzi mówi ci to matka szóstki

Nie dziwię się, skoro masz szóstkę dzieci jak można zrobić sobie coś takiego... U tym dzieciom. Nie wierze, ze jesteś w stanie zaspokoić potrzeby emocjonalne wszystkich. 

7 minut temu, Gość Gość napisał:

Nie dziwię się, skoro masz szóstkę dzieci jak można zrobić sobie coś takiego... U tym dzieciom. Nie wierze, ze jesteś w stanie zaspokoić potrzeby emocjonalne wszystkich. 

Tak, bo jedyna słuszna droga to jedynak i nie ma opcji by było inaczej. 

CO do tematu, to trzba nauczyć dziecko upadać na pupę i po kłopocie. Nie można być na każde pisknięcie dziecka, bo dziecko nigdy się nie nauczy być samo

Za chwilę zacznie wyrzucać wszystko z szafek. Trzeba bardzo uważać i musisz się liczyć z niekończącym się bałaganem

Lżej będzie jak pójdzie do przedszkola. Wtedy będziesz miała chwilę dla siebie a i dziecko będzie już preferowało inne zabawy. Tylko zaczną się inne problemy. Ciągłe choroby odprzedszkolne, i nie pewność czy dziecko jest lubiane, akceptowane, czy dobrze sobie radzi etc. 

6 minut temu, Gość Gość napisał:

Tak, bo jedyna słuszna droga to jedynak i nie ma opcji by było inaczej. 

CO do tematu, to trzba nauczyć dziecko upadać na pupę i po kłopocie. Nie można być na każde pisknięcie dziecka, bo dziecko nigdy się nie nauczy być samo

To pomiędzy jedynakiem, a szóstka nie ma już nic innego tak?

4 minuty temu, Gość Gość napisał:

To pomiędzy jedynakiem, a szóstka nie ma już nic innego tak?

jest , odchłan w twojej głowie. Skąd wiesz jakie ona ma pokłady miłosci i jaka jest różnica między dziećmi?

29 minut temu, Gość Gość napisał:

Nie dziwię się, skoro masz szóstkę dzieci jak można zrobić sobie coś takiego... U tym dzieciom. Nie wierze, ze jesteś w stanie zaspokoić potrzeby emocjonalne wszystkich. 

Nikt ci nie każe wierzyć, to nie mój problem w co wierzysz a w co nie

9 minut temu, Gość Gość napisał:

jest , odchłan w twojej głowie. Skąd wiesz jakie ona ma pokłady miłosci i jaka jest różnica między dziećmi?

Jaka by nie była, to jest ich SZÓSTKA, nie jest w stanie poświęcić im tyle czasu ile potrzebują. Ile "pokładów miłości" by nie miała. 

A takie teksty to zostaw swoim przedszkolakom, sama wymyśl lepsze, podstawowe już chyba skończyłas, a poziom widzę pozostał. 

7 minut temu, Gość Nff napisał:

Nikt ci nie każe wierzyć, to nie mój problem w co wierzysz a w co nie

Nie twoj problem, szkoda mi tylko tych biednych dzieci, które wychowują się same. Albo starsze wychowuje mlodsze... No cóż, egoizm matki żeby mieć dużo dużo dużo dzieci zwyciężyl nad ich dobrem. 

Juz nie przesadzaj... Nadmierna troska tez szkodzi.. Rosnie taka niedojda. 

1 minutę temu, Gość Gosc gosc napisał:

Juz nie przesadzaj... Nadmierna troska tez szkodzi.. Rosnie taka niedojda. 

A czy ja piszę o nadmiernej trosce? Dla was zawsze musi być skrajność. Nie szóstka to jedynak, nie wystarczająco czasu - nadmiar troski.

Js się cackam ze swoją 1,5 roczna corke i na niedojde nie wyglada. Jest rezulutna i wesola. Ona wstaje bez placzu, ale ja wole na nia uwazac i sprawdzac czy nic sie jej nie stalo. Kazda matka jest inna i ja nie wpierdzielam sie do wychowywania innych. Bawia mnie wasze komentarze, pewnie kladziecie dzieci by sie "wyryczaly" i tresujecie je metodami 3 5 7.

Droga autorko, mam w  podobnym wieky corke i powiem Ci tyle, cieszny sie ze sa na razie takie malutkie nasze dzieci, jak pojda do przedszkola beda bardziej samodzielne. 

1 minutę temu, Gość Baba napisał:

Js się cackam ze swoją 1,5 roczna corke i na niedojde nie wyglada. Jest rezulutna i wesola. Ona wstaje bez placzu, ale ja wole na nia uwazac i sprawdzac czy nic sie jej nie stalo. Kazda matka jest inna i ja nie wpierdzielam sie do wychowywania innych. Bawia mnie wasze komentarze, pewnie kladziecie dzieci by sie "wyryczaly" i tresujecie je metodami 3 5 7.

Droga autorko, mam w  podobnym wieky corke i powiem Ci tyle, cieszny sie ze sa na razie takie malutkie nasze dzieci, jak pojda do przedszkola beda bardziej samodzielne. 

Jak ma się szóstke to takie metody są jedyne które mogą zadziałać. Nie ma czasu na inne. Przykre 

To prawda, cieszmy się póki na nas wiszą, pozniej będziemy za tym tęsknić. Czas tak szybko mija...

U mnie tak naprawdę lżej było jak córka miała 5-6 lat. Potrafiła fajnie sama się bawić, sama ubrać, nie budziła rano kiedy w weekend wstawala o 6:00. W przedszkolu moje dzieci nie chorowaly, ale lekko nie było, bo po dniu bez mamy chciały nadrobić wieczorem stracony czas a ja po pracy marzylam odpoczynku. Jak poszly do szkoły to już luz teraz tylko za portfel się trzeba trzymać

Widziałam po dzieciach siostry (ma 3) ,ze tak koło 2 latek już robiło się lżej mieli już swoje pory i schemat dnia, stabilnie chodzili nie wymagali asekuracji jak Np roczne dziecko potem tylko trzeba było uczyć nie robić w pampersa i taki 3 latek już był spoko  

Ja jestem samodzielna od około 14 roku życia, mój brat to już od 12 wielki buntownik, wszystko sam i nie interesuj się mną mamo, więc nie będzie tak źle, ale jeszcze trochę czasu Ci zostało. Dzieci bardzo szybko rosną, doceń co masz, bo nim się obrócisz będą dorosłe i jeszcze będziesz prosić o kontakt.