Tak źle i tak niedobrze

Mam dwojke dzieci, rzadko bawią się razem, zazwyczaj chodzą na zmianę za mną i czegoś chca. Ale jak się zbiorą do zabawy, o co caly czas ich proszę to zaraz musze ich rozdzielac, bo pisk i krzyk jest niedowytrzymania. Dokuczaja sobie,bija sie,,albo demoluja pokój. Kąta dla siebie nie mam, gdzie mogłabym mieć chwilę ciszy. 

Organizuje im czas, czasem nic innego nie robie. A najchętniej dałabym im tablety zeby siedzieli cicho choć przez chwilę

Dzieci w wieku 5 lat (córka) i 3 lata (syn). Wczoraj po południu juz marzyłam o tym by byl poniedzialek

Ale jak to, przecież dziecko musi mieć rodzeństwo, tak pięknie się bawią razem, pomagają sobie, razem rzygaja tęcza... jedynactwo to zbrodnia i krzywda dla dziecka.. 

Jejku, skąd ja to znam. Mam 4 latka i 2 latka. Bawią się i biją na zmianę. I tak calutki dzień..

Tak jest w każdym domu z małymi dziećmi. Ja pozwalam im godzinkę, dwie pooglądać bajki bo inaczej bym ogłuchła od ich wrzasków.

1 minutę temu, Gość Vanessa napisał:

Tak jest w każdym domu z małymi dziećmi. Ja pozwalam im godzinkę, dwie pooglądać bajki bo inaczej bym ogłuchła od ich wrzasków.

Najgorzej jest kiedy muszę się nad czymś skupić. Po prostu diabeł w nich wstepuje. Młodszy rywalizuje z corka o wszystko, zazdrosnik maly, ona to wie i mu dokucza. Zaczynają się dogadywać 5 minut przed spaniem jak rzucę hasło ,że mają myć zęby. Raptem znikaja w pokoju i zaś wojna,żeby położyć ich spac. W weekend często każe im myć zęby o 20 to schowaja sie na godzinę w pokoju i sie bawią. Okazuje się,że można.