Brak pracy

Zobrazuje wam to przyglądając się z boku,  chętnie poznam wasza opinie. 

Związek, razem są po trzydziestce. 
On pracuje za granicą a oni z niej powrócili. 
Ona nigdzie nie pracuje od ponad ośmiu miesięcy, żadnego źródła dochodu. Mieszka u rodziców z kilkunastoletnim dzieckiem na pokoju.  
Jakakolwiek próba podjęcia tematu pracy zarobkowej kończy się kłótnią. Argumenty:  nie ma czym dojechać 10 km, w ogóle każda taka rozmowa kończy się na tym że ona z nim nie będzie bo ją obraża i ma dosyć czepiania się. 
Ktoś coś może zasugerować żeby „koledze” doradzić. Tym bardziej jak można wychowywać dziecko bez funduszy,?

Napisz jeszcze raz ale tak żeby można było zrozumieć

Nie rozumiem po co chcesz się komuś pchać z butami w życie. Może tak mocno się kochają, że nie chcą bez siebie żyć niezależnie czy ona ma pracę czy on by ją nagle stracił. Przez takie osoby jak Ty ludzie się rozstają a później sobie plują w brodę bo nie mogą znaleźć takiej drugiej osoby którą stracili. Przeciez to nawet nie jest twoja sprawa więc co cię obchodzi czyjeś życie? Ja osobiście znam kilka związków w których pracuje jedynie facet a kobieta siedzi w domu i wychowuje dzieci. Przecież ona w tym domu też pracuje- zajmuje się dziećmi przy których zawsze jest coś do zrobienia, tak samo w domu musi być czysto, ugotowane, poprane i poprasowane. Nie przesadzajmy, jeszcze 10-15 lat temu taki schemat rodziny nikogo nie dziwił. A może rzeczywiście gdyby w jej miejscu zamieszkania byłaby jakaś sympatyczna oferta pracy to akurat by do niej poszła a on siedział by w domu i wychowywał dzieci i co, to też byłby taki problem dla Ciebie wtedy? Że to kobieta zapierdziela na faceta? Straszni jesteście ludzie w tych czasach. Pozdrawiam

 

Napisz jeszcze raz ale tak żeby można było zrozumieć

Dokładnie.